aşk

Dedemin bir hikayesi vardı. Vakti zamanında süriye'ye gitmiş şam'ın şam olduğu zamanlar. Işlek bir cadde de bir adam var bir kapı da ve o adam şöyle bağırıyormuş "odaya giren de pişman girmeyen de" dedem durup izlemiş gerçekten insanlar içeri giriyor mu? Giriyorsa pişman oluyor mu diye. Bir süre bekledikten sonra bakmış gerçekten insanlar içeri giriyor ve giren pişman çıkıyor. Girmeyen de merak ediyor ve girmediği için pişman.

Dedem merak edip girenlerden olmuş ve oda içerisi pislik dolu bir oda imiş ve leş gibi kokuyormuş. Dedem de içeri girip pişman olanlardan olmuş.

işte aşk bu oda gibi içine girende pişman girmeyende.