yol ayrımı

dün izleme olanağı bulduğum film. bir sinema dehası olarak değil, basit bir izleyici olarak söylemeliyim ki bu kadrodan çok daha başarılı bir ürün ortaya çıkabilirdi.

filmin en büyük kırılma anı olan kaza sahnesi basit ışık oyunları ve dumanla nasıl geçiştirilir? mazhar'ın yaşadığı bu büyük dönüşümün kişisel sancıları nasıl işlenmez? iyi ve kötü dünya çatışması artık bıktırmadı mı? bir psikolog, hastasına "bu adam resmen deli" diyebilir mi?

netice itibariyle karakterleri bir izleyici olarak içselleştiremedim. şener abi'yi bile tam olarak kendime yakın bulamadım. 

amma! kaliteli film kıtlığı yaşadığımız şu zamanlarda ne olursa olsun izlenir. ustalara saygıdır bir nevi.

notum: 10/6. 3 puanı şener şen'in, 2 puanı rutkay aziz'in, 1 puan da mahçup'a...