geceye bir gerçek bırak

dünya savaşları yerine yıldız savaşlarına numara verelim ve artık çocuklar ölmesin.

sevilmeme korkusu sevginin önünü kesmiş, kesmesin.

başka hayatlardan, kendimize benzer olmayandan korkmak yerine anlamaya çalışarak bir arada yaşayabilmeyi özümseyip, medeni nezaketi düstur haline getirelim.

aşık olun, şiir okuyun, başucu kitaplarınız olsun.

üslup çok çok önemli.

en asil duyguları ' vicdan, merhamet, ahlak prensiplerimizi ' günün her anında kalbimizde bulunduralım.

acziyetinin bilincine varmalı insan devasa bürokratik çarkın içinde kendi üstündeki yöneticisine bağımlı ise bazı baş eğişlerinin tembellikten geldiğini kavrayıp, mücadeleyi bırakmadan yoluna devam etmeli.

yaşlıları, çocukları, doğayı pek çok sevmeli.

farkındayız veya değiliz hepimizin yapılacak ödevler listesi var, kurulmuş bir saat gibiyiz.

pasif birer tüketici durumundayız hepimiz, en son ne zaman saate bakmadan dakika hesabı yapmadan gün geçirdiniz? zaman akıp gidiyor, her şeye herkese yetişmeye çalışıyoruz, ruhsal, fiziksel ve mental olarak yoruluyoruz oysa ki evren rengarenk, ne yaşadığınızla ilgilenin, etrafınıza verdiğiniz izlenim ile değil, insana değil, insanlığa yararlı olabilmek adına çalışmak lazım, herkesin şarkısı ayrı, mavi olun, tadını çıkarın.

yol ve vardığın yer farklı, adımlar aynı, hiç dikkat ettin mi sen?

+ yine çaylak olmuşum, şimdi bu entry görünmeyecek mi?

gecenin acı gerçeği de bu olsun madem.