eurovision a katılmıyoruz diye isyan eden kemalist

örovizyon filan şeyimde değil ama seksenler ve doksanların coşkun sabah, nazan öncel, asya, timur selçuk, bendeniz, harun kolçak, burak kut, tarkan, sibel alaş, sibel tüzün, reyhan karaca, ege, fatih erkoç, öztürk, grup ünlü, orhan atasoy gibi sanatçılarını düşünüyorum. doksanlarda çekilen klipleri düşünüyorum.

sonra bir de son 10-15 yılda başımıza bela olan fantezi ve atar yapma temalı müziklerin egemen hale gelişini, kültürel dejenerasyonu, üç dımtıs üzerine yazılan saçma sapan güfteleri düşünüyorum. demet akalın, mahsun-ibo-izzet-alişan quarteti, nihat doğan filan var. eskiden taşak geçtiğimiz süheyl-behzat uygur un yaptığı müziklerin daha s2klerine mahkum olduk.

diyorlar ki mirkelam neden albüm yapmıyor, mansur ark neden yok, burak kut neden tutmadı? tutmaz tabi, senin gibi varoşların düzeyinde müzik yapan demet akalın varken benim gibi üç beş kişi bekliyor diye neden albüm yapsın burak aydos?