sözlük yazarlarının itirafları

Erken yaşlarımdan beri anksiyete bozuklugum varmış. kaygı bozuklugumdan ve depresif ruh halimden dolayı senelerim yarrak gibi kendimi hiç geliştirmeden, hiç sosyalleşmeden tamamen kafayı taktığım insanları düşünmekle geçti. bir gün bunun farkına varıp psikiyatrist ile görüştüm ve yaklaşık 6- 7 aydır antidepresan eşliğinde kendimi tanıyıp depresyon belirtilerimi, ne kadar güzel ve farklı bir insan olduğumu, sorunlu olanın ben değil dışardaki akrabalar okul vs gibi çevrelerdeki bir kesim insanlar olduğunu ve bunları kafaya takmamayı öğrendim. ha herşey mükemmel geçmiyo yürüdüğüm kızların beni itin götüne soktuğu da oldu ama bunlar uzun vadede hiçbir sorun olmuyo artık. şunu anladım ki bir çocuğun büyüme aşamasında kendisini tanımasını ve özgüvenini toplamasını temel öncelik olarak belirlemeliyiz. bir insan kendini tanımadan karşılaştığı faktörlerle başa çıkamaz ve depresyona girer.