uzaktan sevmenin güzelliği

öyle bir şey yok. güzel falan değil bu. biri uzaktaysa uzakta demektir ve yapabileceğin hiçbir şey yoktur. bana akla yatan mantıklı bir sebep sun, söylediklerimi geri alayım ama bu böyledir. sen aylar boyunca küçücük ve saf dünyanda her gece gökyüzüne bakıp onu düşlerken o gider bir başkasını sever ve yıkılırsın. kırılma noktası tam da burasıdır işte. sonunda önüne gelen ilk insanla prensipsizce ve hayvanca birlikte olup kendince onu unutmaya çalışırsın ama dediğim gibi bunlar hep kendine ve belki de karşındaki insana zarar vermek olur. bu yüzden aşık olduğun insanları uzaktan düşlemeye hiç başlamayıp onları tamamen unuttuğuna da emin olduktan sonra başka insanlara yanaşmak hem kendin hem de bir sonraki kişi için yapılabilecek en mantıklı ve en doğru harekettir. öyle değil mi, yanlış mıyım? yeterince romantik bakamadığım için üzgünüm.