sözlük yazarlarının itirafları

Düşünüyorum da 2016ya nasıl girdim ya da nasıl bir beddua yedim de bu kadar üzülüyorum bu sene. Bitmiyor bitmiyor sorun bitmiyor. Düşün ki gözlerini kapatıyorsun.Kalbinde o sıcaklığı hissediyorsun. Sonra açınca o gözleri bir bakıyorsun hiçbir şey yok. Hiç kimse yok. Hatalar yapıyorsun, güvenemiyorsun, inanamıyorsun. Söylemek kolay, gelip bir de yaşayana bak. Konuşmakla olmaz ki bu. Bak ne oldu ki konuşunca ? Ne kaldı şu an elimde ?

En kötüsü de hani o bölük pörçük elinde kalan güven duygusuyla tekrar denemek. O zaman daha kötü. Bir umut bakıyorsun. Evet evet yanımda olur diyorsun. Ne kalıyor elinde gözyaşından başka ?

Gerçekten kimi üzdüm bu kadar? Kimin hakkını yedim ? Bu sınav niye ? Zorlanıyorum işte. Gücüm kalmıyor, dayanamıyorum. Kafamı toparlayamıyorum. Düşünemiyorum. Tek bildiğim içimin paramparça oldugu. Ama bu kadarını da haketmedim. Haketmedim. Gerçekten haketmedim.