bugün
- müge anlı ile anadolu irfanı8
- seni allaha şikayet ediyorum erdoğan8
- 48 cm penisi olan adam11
- meral akşener'in sarı saçları10
- peygamberlerin yahudi olması8
- kadir mısıroğlu mezarı10
- icardi190535
- kadir mısıroğlu üstadın hoplattığı oğlanlar13
- arkadaşlar sizce yakışıklı mıyım30
- gizli samyel24
- 6 haziran 2024 meb ile ilgili skandal iddia25
- meral akşener9
- karıncaları öldürmeden evden uzaklaştırma yöntemi14
- kuresel ikinma'nın sözlüğe dönüşü10
- aşkım ben hiç osurmuyorum bizde genetik diyen kız11
- elini cebine atınca en az 5000 lira olmalı9
- estetikle 30 yaşına dönen teyze8
- kablosuz sütyen16
- albay kemal24
- belediye otobüsüne kaçak binme yöntemleri10
- türklere peygamber gönderilmemiş olması19
- türk tarihinin en büyük komutanı rte dir18
- kadınlar konusunda bilmek istediğiniz ne var12
- sokak ortasında ilişkiye giren muhafazakar çift21
- okula gidiyorum sözlük9
- fenerbahçe8
- ronaldo'nun fenerbahçe'ye gelme ihtimali12
- zalbert ramstein'in kürt olması15
- jose mourinho30
- sarılma ihtiyacı9
- havalar ısınınca orospu gibi giyinen kadınlar19
- kaç tane gerçek istanbullu tanıdınız17
- biz bu hayata çalışmaya mı geldik8
- sözlüğün bağımlılık yapması11
- anın görüntüsü10
- türk kadınlarındaki en büyük sorun19
- türk polisinin güzel kızlara karşı olan nezaketi21
- merve boluğur11
- nude isteyen kız12
- güçlü kadınların ortak özellikleri17
- şanlıurfa da damattan istenilenler listesi13
- kocasına kahvaltı hazırlamayan kadın kusurludur22
- zalbert ramstein12
- sözlüğün en iyi iki erkek yazarı12
- kemalistlerin insanları atatürk ten soğutması20
- magicovento13
- sözlüğün en iyi iki kadın yazarı34
- içinde hiç'a harfi geçmeyen bir cümle yazınü12
- liselilerin arkadaşına yaptığı doğum günü şakası9
- kadıköy de pidecide yediğimiz efsane kazik16
1 yıl oldu ben büyüyeli.
kardeşimi toprağın altına yatırdığım günler tam olarak geçen sene bugünlerdi. küçüktüm bir gün öncesine kadar.. bir günde büyüdüm.
hep o filmlerde gördüğümüz, dizilerde izlediğimiz, çevremizdeki insanların "yazık, adamın gencecik kardeşi öldü" laflarının birebir muhattabıyım ben. çevrenizde böyle olaylar yaşayan insanlara söylenen "bu da geçer, alışılır" saçmalıklarının müptela dinleyicisiyim ben. herkes böğüre böğüre ağlarken kimsenin yanında gözyaşı dökemeyen, gözü dolsa "sen güçlü olmalısın, sen böyle yaparsan annen baban nasıl toparlayacak?" telkinleri ile içimde kopan fırtınalara paratoner saplanan adamım ben.
Herkesin merak ettiği, kimsenin tecrübe etmesini istemediğim o anlamsız sorular ile; her şarkıda, her sigarada, her hüzünde, her hatırada kardeşini arayan adamım ben. Nasıl bir şey acaba diye geçiyor herkesin içinden. kimse cesaret edip soramıyor, hissediyorum bunu. yarım kalmışlığın en acısı bu. sanki vücudunuzdan gövdenizi almışlar, sadece baş ve ayaklar var gibi. sanki burun var ama burun delikleri yok gibi. gördüğün, tattığın ve yaşadığın her şey rutin ve anlamsız gibi.
bir an önce bir şeyler yapmak istiyor insan. hayata dönmek, kendinle birlikte başkalarını da yıpratmamak... geçindirmek zorunda olduğu bir evi, mutlu etmek için çabalayıp duran bir eşi olduğu geliyor insanın aklına. mecburen dönüyorsun rutin işlerine ama kafanla değil. sadece fiziken dönüyorsun. ruhen sen hep o ilk gün duyduğun anne çığlığındasın. hep ambulansa binerken gözünün içine bakıp sana son kez el sallayışındasın sen. aslında sen son görüldüğünde sedye ile ambulansa binen kardeşinin "ben gidiyorum abi" cümlesindesin. ondan sonra gören olmadı aslında beni.
tek bir teselli var sadece, tek teselli... Kardeşinizin adını verdiğiniz oğlunuz.
eskisi gibi hayat enerjinizi bir türlü toplayamadığınız, çocuk ile çocuk olamadan, hep bir burukluk içinde yetiştirdiğiniz çocuğunuz. kimseye amca diyemeyecek olan oğlunuz.
gecenin bu saatinde sizi arabaya bindirip mezara götürecek kadar acı bir şey bu...
kimsenin tecrübe etmesini istemediğim...
kimsenin beni anlamasını istemediğim...
hayatımdaki en büyük acı...
kimsenin bu şekilde büyüdüğünü, artık küçüklüğe veda etmesi gerektiğini anlamaması dileğiyle;
sevgi, saygı ve diğerleri...
kardeşimi toprağın altına yatırdığım günler tam olarak geçen sene bugünlerdi. küçüktüm bir gün öncesine kadar.. bir günde büyüdüm.
hep o filmlerde gördüğümüz, dizilerde izlediğimiz, çevremizdeki insanların "yazık, adamın gencecik kardeşi öldü" laflarının birebir muhattabıyım ben. çevrenizde böyle olaylar yaşayan insanlara söylenen "bu da geçer, alışılır" saçmalıklarının müptela dinleyicisiyim ben. herkes böğüre böğüre ağlarken kimsenin yanında gözyaşı dökemeyen, gözü dolsa "sen güçlü olmalısın, sen böyle yaparsan annen baban nasıl toparlayacak?" telkinleri ile içimde kopan fırtınalara paratoner saplanan adamım ben.
Herkesin merak ettiği, kimsenin tecrübe etmesini istemediğim o anlamsız sorular ile; her şarkıda, her sigarada, her hüzünde, her hatırada kardeşini arayan adamım ben. Nasıl bir şey acaba diye geçiyor herkesin içinden. kimse cesaret edip soramıyor, hissediyorum bunu. yarım kalmışlığın en acısı bu. sanki vücudunuzdan gövdenizi almışlar, sadece baş ve ayaklar var gibi. sanki burun var ama burun delikleri yok gibi. gördüğün, tattığın ve yaşadığın her şey rutin ve anlamsız gibi.
bir an önce bir şeyler yapmak istiyor insan. hayata dönmek, kendinle birlikte başkalarını da yıpratmamak... geçindirmek zorunda olduğu bir evi, mutlu etmek için çabalayıp duran bir eşi olduğu geliyor insanın aklına. mecburen dönüyorsun rutin işlerine ama kafanla değil. sadece fiziken dönüyorsun. ruhen sen hep o ilk gün duyduğun anne çığlığındasın. hep ambulansa binerken gözünün içine bakıp sana son kez el sallayışındasın sen. aslında sen son görüldüğünde sedye ile ambulansa binen kardeşinin "ben gidiyorum abi" cümlesindesin. ondan sonra gören olmadı aslında beni.
tek bir teselli var sadece, tek teselli... Kardeşinizin adını verdiğiniz oğlunuz.
eskisi gibi hayat enerjinizi bir türlü toplayamadığınız, çocuk ile çocuk olamadan, hep bir burukluk içinde yetiştirdiğiniz çocuğunuz. kimseye amca diyemeyecek olan oğlunuz.
gecenin bu saatinde sizi arabaya bindirip mezara götürecek kadar acı bir şey bu...
kimsenin tecrübe etmesini istemediğim...
kimsenin beni anlamasını istemediğim...
hayatımdaki en büyük acı...
kimsenin bu şekilde büyüdüğünü, artık küçüklüğe veda etmesi gerektiğini anlamaması dileğiyle;
sevgi, saygı ve diğerleri...
güncel Önemli Başlıklar