unutulmak istenen ilkokul anıları

Eskiden, okulumuzun bahçesinde şimdi barfiks çekmek için kullanılan demirlerden vardı. Tabi biz o zamanlar bunu asilip sallanmak için kullanırdık. Kullanırdık derken benim boyun ermediği için ben ancak kenardan bakardim.

Ilkokul 2. Siniftayim. Birgün öğretmenimiz ne akla hizmet bilinmez; herkesi sırayla orada sallandiriyor. Benim boyum yetmediği için de beni kendisi belimden tutup kaldırıp o demire asıverdi. Aynı anda anneciğimin (kız cocuguyuz ya ) küloş onluk etegimiz uçuşunca bacaklarimiz görünmesin diye giydirdigi pacali kulotun görünmesi , arkadaşlarımın gülmesi ve benim ellerimi bırakıp yerle bir olmam hadisesi.

Bak yine üstüme bi ateş geldi.

Edit : pacali külot ne yaa diye gülen ergenler; o zamanlar Boxer kulot falan yoktu. Anacim da kendince öyle bi çözüm bulmuş işte.. ha bi de. O zamanlar ana babaya isyan etmek , karşı söylemek de yoktu. Ben bunu gitmem yeaaa demek hiç yoktu!