ulusözlük entelektüel müslümanlar topluluğu

içinde bol bol kibir barındıran bir üslupla ve ilk entriyle kurulmuş topluluk. pardon ya, şeytan neden kovulmuştu Allah'ın katından?

ayrıca bu arkadaşları entelektüel tartışmalarda görmek isteriz grup kurmalarındansa. zaten islam denilince milletin aklına ne olursa olsun birbirinin arkasını kollayan, çeteleşmiş cemaatler, tarikatlar, örgütlerden başka bir şey gelmez olmuş...

niyet iyiyse bile izlenilen yolu doğru bulmuyorum. ama islam aleminin içine düştüğü bu fikir fukarası vaziyeti değiştirmeye gerçekten niyetli arkadaşlarım varsa onlara da tavsiyem sadece "yolundan gittikleri, kimliklerine tanım ettikleri çizgiyi bozmayanlar" değil her türden yazarı, fikiri, düşünceyi tartışmaları ve çözümler sunmalarıdır. şeytana verecek cevabın yoksa, Allah'a nasıl ulaşabilirsin?

edit: ekleme ihtiyacı hissettim; kibirli üsluptan kastettiğim şey "ben zekiyim, çok müthişim" şeklindeki bir kibir değil. kendini ve kıymeti kendinden menkul argümanlarını diğerlerinin üstünde tutma kibiriydi. yoksa kişileri yargılamak niyetinde değilim.

bu kibri de özel olarak belirtme sebebim yukarıda alıntı yaptığım kısımla ilgili. "yolumuzun büyükleri" tarzındaki sözler bana ister istemez itici geliyor. kendini başka fikirlere kapamak anlamı çağrıştırıyor bende istemsiz olarak. eleştirilerim bunlardan ibaret. maksadını aşmışsa da özür dilerim elbette.