türkiye nin en büyük sorunu

sürekli bir sorun belirlemektir efenim. sözüm meclisten dı$arı ama sürekli bu sorunumuz var, yok $u var, var da var, yok da var gibi sorun belirleme özelliğimizdir bizi bu hale sokan.

türk insanı doğu$tan dertlidir, gerek ülkesi gerekse ya$am standardı bakımından yüzde 75-80 gibi bir ortalama memnun değildir. nedir peki bunun çözümü? sürekli "bizim bu sorunumuz var, $u sorunumuz var" demek mi? sürekli sorun belirlemek yerine biraz daha rahat takılsak, biraz daha pozitif baksak hayata?

örneğin, sık kullanılan bir $eye zam geldiği zaman, "vay bacısını sikiyim böyle zammın bu ne lan, sıçtık gene." demek yerine, "tüh ya, daha çok mesai yapmak zorunda kalıcaz sanırım." gibi espriyle karı$ık bir biçimde geçi$tirmeye çalı$sak? sürekli bunalım, sürekli depresif bu ülkenin gençleri. sürekli bir $eylerden $ikayetçi. söylediklerinde haksız değiller, hemen herkes onlara katılıyor. bu yazıyı yazmam, benim hiç bir sorunum olmadığı anlamına gelmez. tabiki herkesin sorun olarak gördüğü, sorun olarak ya$adığı ve a$maya çalı$tığı bir $eyler var. fakat sürekli olarak bunu gündeme getirmenin anlamsızlığı çok açık bir biçimde ortada..