23 yaşında üniversite kazanmak

şahsımdır. zekama güvenip hiçbir zaman ders çalışmadım ama bir şey fark etiim, zekanın bir önemi yok. Belki de abarttım kendimi, bilemiyorum. Zaman geçtikçe, iş hayatını gördükçe ve istediğim bölümün acısını hep içimde yaşadıkça okumaya karar verdim. ilk sınava hiç çalışmadım 300 puan geldi, idare eder dedim. lysye iki ay kala işten çıkıp derslere başladım evde ve kazandım. Radyo tv sinema okuyorum, mutluyum. Bir kitap yazıyorum ve yazar olmanın peşine de düşeceğim. Kendim planlasaydım bu kadar güzel olmazdı hayatım.