bugün

ulysses gaze

Theo angelopoulos insanı çok iyi anlatmış. Kötülüğü derinine kadar, acıyı... Acı icerisindeki umudu. Umut icerisinde mutluluğu... Mutluluğu. Mutluluğun zamanda mekanda yok oluşunu. Asırlardır var olan insanları, aptal gibi aynı şeyi tekrar eden insanları. Hiç mi düşünmezler bu insanlar bu denli akıp giden yaşamda hala dogru işler yapıp yapmamayı. Düşündürdü...