bugün

mehmet aurelio

milletçe taze hadiselerle gaza gelip abartmayı çok sevdiğimizin son göstergesi ola futbolcu. bu maçta kötünün iyisi denilebilecek bir performans sergilemiş olması, "koçum benim, türk dediğin böyle olur, bütün takıma bedel" tadında yorumları hakettiği anlamına gelmiyor.

kendisine gösterilen bu coşku dolu, ani sempatiyi, bu akşam ki sinir harbinden sonra yapılan sövüp sayma işleminin akabinde oluşan rehavete bağlıyorum.

yarın ya da ertesi gün* oturup şu maçı yeniden izlesek, kendisinin pek de muhteşem işler yapmadığını, onun gösterdiği kadar çabayı, volkan'ın, hamit'in, emre'nin de gösterdiğini görebiliriz.