yalnızlık

Eskiden daha ikna edici cümlelerle kendime anlatabildiğim, fakat son zamanlarda benim için tamamen tanımsız, içi boş ama dolu, zor ama kolay, tarif edilemeyecek bir kavram.

"Düşünürken yalnız mıyım?" düşüncesiyle başlayan bu gel-git yalnızlığın sınırlarını merak etmemle birlikte, varlığımın biri veya birilerinin yalnızlığının sonucu mu olduğu, yalnız kalma ile yalnızlığı anlama eşiğinin evrensel bir yasaya tabi olup olmadığı ve buna benzer daha bir çok sorunun sürekli beynimde yankılanmasıyla iyice içinden çıkılmaz bir hale büründü.

'Yalnızım.' deyip geçemiyorum artık ve daha da kötüsü üzülemiyorum.