bugün

çirkin olmak

insan hayatında birincil sorun olacak kadar önemli değildir. çirkin olmak da güzel olmak kadar doğaldır. tabiat default olarak güzellik verirken sizi kayırmış bir de diğerlerinden ayırt edici bir özellik olarak çirkinlik vermiştir. tüm güzeller birbirine benzer oysa ki her çirkinin ayrı ayrı çirkinlikleri vardır.
çirkin bir insan, güneş alamayan bir bitki gibidir, güneşe ulaşamadıkça daha da boyunu uzatır. çirkin insan da güzelliğe ulaşamadıkça kendisini geliştirmeye, kültürlenmeye adar. ama herhangi bir alanda standart üstü değerleri yakalayamazsa doğal seçilime uğrar. kaybolur.

spencer, toplumların gelişmesi için doğal ayıklanmanın mutlak gereklilik olduğunu söyler. (tam olarak bu konuda değil ama uyarladım gitti) kendisi de şudur; görsel ironi niteliğinde.