ben bu yazıyı sana yazdım

sana diyecek sözüm kalmadı, bırakmadın ki ey sen! yürünmeye yürünmeye aşınan patikaya döndü içimin ana yolları, ah!
sana diyecek sözüm yok ama emin olduğum bir his var ki; o an, içimin rafından bir vazo düştü yere de kırıldı, bitti.
sana diyecek sözüm çok; kaybetmekten korkmamak için sahip olmayacaksın hiç bir şeye; hele sahipliği sadece bir izafilik ve ezası kar ise...
ve sana yazdım bu yazıyı ey "ben"; yeter!