isa nin son aksam yemegi

bir öyküye göre;
Leonardo, Son Akşam Yemeği' ni yapmayı düşündüğünde, iyiliği temsil eden isa' yı, ve kötülüğü temsil eden Yahuda' yı betimlemek için model olarak kullanabileceği birilerini aramaya başladı. Koroda şarkı söyleyen bir genci, isa' nın tasviri için atölyesine davet etti, sayısız taslak ve eskiz çizdi.

Aradan üç yıl geçtiği halde Son Akşam Yemeği hala tamamlanamamıştı. Leonardo, Yahuda için kullanacağı modeli günlerce aradıktan sonra, sarhoşluktan kaldırım kenarına yığılmış, vaktinden önce yaşlanmış, paçavralar içinde genç bir adam buldu.

Yardımcıları adamı güç de olsa kiliseye taşıdılar ve orada ayağa diktiler. Leonardo adamın yüzünde görülen inançsızlığı, günahı, bencilliği resmetmeye başladı.

Leonardo işini bitirmek üzere iken, berduş yavaş yavaş ayılarak gözlerini açtı ve harika duvar resmini gördü. Şaşkınlık ve hüzün dolu bir sesle şöyle dedi:

''Ben bu resmi daha önce gördüm.''

''Ne zaman?'' diye sordu Leonardo. O da şaşırmıştı.

''Üç yıl önce... Elimde avucumda olanı henüz kaybetmemişken. O sıralarda bir koroda şarkı söylüyordum. Pek çok hayalim vardı. Bir ressam beni isa' nın yüzü için modellik yapmak üzere davet etmişti.''

''iyi ve kötünün yüzü aynıdır. Her şey insanın yoluna ne zaman çıktıklarına bağlıdır.''