insanın aciz olduğunu anladığı anlar

umarım kimse yaşamaz ama büyük ölçüde hastanede ya da doktor muayenehanesinde yaşanan anlardır.

bir problem vardır, testler yapılır, röntgen çekilir, parça alınıp patolojiye gönderilir. sonra sonuçlar için çağrılırsınız. doktor elinde kağıtlarla yüzünüze şöyle bir bakar, bir şeyler söylemeye çalışmaktadır belli ki ama sizi en az kıracak şekilde.

"üzülme tedavisi var, moralimizi hep yüksek tutacağız, fazla ilerlememiş" gibisinden şeyler geveler.

çıkarsınız odadan, merdivenlerden yavaş yavaş inersiniz, dışarıda soğuk bir rüzgar vurur yüzünüze. o güzelim rüzgarı kaç defa daha doya doya soluyabileceğinizi düşünürsünüz. işte insanın aciz olduğunu anladığı anlardan en acısı budur. çok acıtır...