bugün

narkissos

narkissos, dağlarda tek başına dolaşan bir elemandır. dağ perilerinden ekho ona aşık olur. fakat bir türlü aşıkını anlatamaz. ekho hicbir zaman kendisi konuşamaz; anacak uzaktan kendisi gözükmeden söylenenlerin son kelime veya hecesini tekrarlayabilirmiş.

(ekho işte adı, ses 1-2 muhabbeti varya, yankı hani, aks)

işte böyle umutsuz bir aşka tutulur ekho. narkissos arkadaşlarını ararken biri var mı burada? diye sorunca, ekho da burada diye cevap verirmiş. bunun üzerine narkissos da gel demiş sonra. gariban ekho umut ve sevgi içinde gel diyerek ortaya çıkar; fakat kendini beğenmiş narkissos ekho yu beğenmediği için çekip gidermiş.

ekho kırgın, üzgün, umutsuz bir halde dağlardaki mağaralara sığınır. ve oradan da, kendisini hiç göstermeden son kelime veya hecelerini tekrarlayıp durur...

bu durmu öğrenen tanrıça nemesis, kalbsiz ve kendini beğenmiş narkissos u bundan böyle kimseyi beğenip sevmemekle ve bütün aşkını yalnız kendisine yöneltmekle cezalandırır.

birgün narkissos dolaşırken bir pınara rastlar. eğilip su içerken suda kendi çehresinin yansımasını görür ve ona o anda aşık olur. ona dokunmak için eğildiğinde suya düşüp boğulur. haberi alan nympha lar olay yerine geldiklerinde narkissos un cesedini bulamazlar. orada sadece bir çiçek vardır; nergis.