güzelliğin on para etmez

adam, sevdiği kadına çok güzel şiirler yazıyormuş. sonra ansızın kadın terkedip gitmiş.
adam kadının ardından devam etmiş şiirlerini yazmaya; daha çok yazmış ve günün birinde ünlü bir şair olmuş.

yıllar sonra kadının yaşadığı şehre gitmiş, şiir dinletisi sunmuş. dinleti bittiğinde uğruna şiirler yazılan kadın, kolunda kocasıyla çıkagelmiş ve adama "merhaba" demiş. adam sıradan bir insana bakar gibi bakmış kadına; kadın "beni tanımadın mı?" diye sormuş; adam "tanıyamadım" deyince; "hani o uğruna şiirler yazdığın kadın... nasıl tanımazsın" demiş kadın.

adam kadının gözlerine bakmış ve demiş ki; "keramet sende olsaydı; koluna taktığın adam da şair olurdu."