onlar engelli değil engelleyenler bizleriz

Peşinen söyleyeyim ki yazdiklarimi pek çok kişinin anlamaya çalişmayacağini çok net biliyorum ve bu entry belki de haftanin en kötüsü olacak oylar sebebiyle ama yine de söylemek istiyorum bunlari.
not: allaha imani olmayanlar okumasin veya bana mesaj atmasin bu entryle ilgili.
Not2: engelli insanlarin hayatinin kolaylaştirilabilmesi için yapilmasi gerekenleri elbette destekliyorum.

Bir dar düşüncenin serzenişleridir bunlar. Hayati yalnizca bu cihetten ele alan bir insan iyi niyetli bir şekilde bir engelliye acir ona merhamet eder. Içinden ona yardim etmek geçer. Ama bu sadece bir anliktir. O engelli insanin bir daha yüzüne bakmayacaktir sonraki merhamet duygusunun taşkinliği sarana kadar ruhunu.

Engelli insanlara allahin adaletinin mükemmelliğiyle bakmazsak onlara yapabileceğimiz tek şey acimak olacaktir. Ama onlar asla acinmaya ihtiyaci olmayan insanlardir.

Neden acinmaya ihtiyaci olmayan insanlar onlar? Hiçbirimiz dünya için yaratilan bedenimiz için allah ile antlaşma yapmadik. Iki kol iki bacak iki göz diye senedimiz yok. Hiçbirimizin bir pazarliği olmadi bu konuda allah ile. Kusursuz rahmet sahibi o engelli diye tanimladiğimiz insanlara da kötü bir pazarlik yapildiği için engelli diye tanimladiğimiz bir beden biçmedi. Kisacasi hepimizin bedeni allah tarafindan biçimlendirildi.

Ve allah bu bedenlerle bir sinava sokmak için yaratti bizleri. Sinavin değerlendirilmesi ise elbette ki allahin mükemmel adaletiyle olacak. Ve zeki aptal ama ve ama olmayan bacaklari olan ve olmayan kendine biçilmiş bu bedene göre yargilanacak.

Bu cihetle yani şu dünyanin allahin yaratmiş olduğu bir imtihan yeri olmasi yönüyle bakilmazsa olaya, allah neden adil değil diye aptalca bir soru da sorulabilir, allah var mi diye dalalete de düşülebilir. Allahin adaletinin kusursuzluğu unutulmaz ve bizim yaradiliş gayemiz bilinirse engelli engelsiz herkesin bakiş açisi çok daha iyi olacaktir şu dünyaya.