behzat ç

hala şoktayım. saçmalarsam kusura bakmayın. kafayı dağıtmak için facebook da arkadaşların fotograflarına falan baktım. yazabilecek kadar toparladım. bi kaç dakika önce acayip tribe girdim geçmişi, geleceği, dost dediklerimi, düşman dediklerimi, anamı, babamı düşündüm. çok karıştım. (burası itiraf yeri değil biliyorum yanlış gelmedim.) bir ton korkularım var. korkup da yapamadıklarım, söyleyemediklerim. akbaba gibi garip sürekli tekrar eden rüyalarım var hep aynı rüyalar, kimseye anlatmadığım. hepsini kafamda gerilere atıp yaşamaya çalışıyorum. behzat gibi kendimi unutmak için kendimi işime verdim. çalışıyorum ve hayata tutunuyorum. bu gece bütün bunlar geri geldi. dizim bölüm sonunu çok güzel bağladı. çok begendim ama sanırım uyuyamayacağim. tanım gelmedi aklıma. tanımlanamayan dizi.