kütahya

kışın kömür kokan şehir olarak kalacak hep aklımda. doğalgaza geçiyorlar yavaş yavaş, o is, tenimde hissedilmeyecek artık bembeyaz kar yağarken. çinili gar'da otobüsten indiğimde genzimi yakacak bi koku olmayacak. ama yine de seveceğim sanırım o şehri, eski istasyon caddesini, merkezdeki saat kulesini, eski kütahya evlerinin bulunduğu sokağını, ılıcayı, azot fabrikasını, fabrikanın hemen yanındaki köyü. hem gülümseyerek, hem gözü yaşlı anacağım, her gittiğimde daha da geliştiğini, binaların, kaldırımların yükseldiğini fark edecek olsam da..