bugün

kardelen

kardelen

diğerleri gizlendiği halde harabeler arasına,
sen tek başına ayaktasın.
açmışsın kollarını gökyüzüne doğru,
umut olmuş yağıyorsun bulutların arkasına,
kök salmışsın derinlere çehren dupduru,
iz kalır dokunsam teninin beyazına.

aşmışsın duvarları, ölü yığınlardan oluşan.
hayat vermişsin şu uyuşuk toprağa.
ilk sen gelmişsin, yazık belki ilk sen gideceksin,
fakat her açan kardelenle yeniden yeşereceksin.

-edit- yazar