peygamberin son beş günü

muhteşem bir, insan ve inanç hikayesi olan Peygamberin Son Beş Günü romanı ile ilgili eleştirilere bakınca, kusmamak elde değil. hikayeyi yalnızca komünizme inanıp yenik düşmüşlerin, komünizme inanıp çark etmişlerin hikayesi olarak yorumladığımız müddetçe tahsin yücelin bu eşsiz eseri hep güdük önyargıların mahkumu olacak. rahmi sönmez karakterinin bir peygamberle don quijote arasında çizilmiş hüzün dolu portresi bence edebiyatımızın en önemli portrelerinden biridir. okunmalı, yerse rahmi sönmez'e biat edilmelidir ! Yemezse Fehmi Gülmez karakteri gibi ona biat edilmese bile çook sevilmelidir !