eğitim sistemindeki en büyük hata

öğretim merkezli olmasıdır. öğrencilere bilginin önemini kavratmaktan, yaparak yaşayarak öğretmekten ve öğrenilenlerin öğrencinin hayatında anlamlı farklılıklar getirmesi ya da o yola sevketmesi yerine ezberimsi bir şekilde kalması ürün olarak eğitilmiş bireyden ziyade öğretilmiş bireyleri topluma hediye etmesidir. on iki yılda kitap okuma alışkanlığı kazanmış bireylerin azlığı eğitilmemiş sadece öğretilmiş bireylere en önemli örnektir ki öğretilme kısmı da sorgulanabilir; on iki yıl sonunda hala dilekçe yazamayan, basit ingilizce konuşamayan, tarih bilgisi sığ, fizik kimya matematik bilgileri reklam izlemiş birinde kalan imajlar seviyesinde coğrafya bilgisi sınırlı psikoloji deyince sapık freud felsefe deyince sokrates eflatun aristo silüetinin belli belirsiz canlandığı bazı sözler ve olgular . bununla birlikte öğrenim hayatı boyunca kız erkek ilişkilerinde oldukça deneyim sahibi alay etme, tatminsizlik, bilgisayar oyunları ve futbol konusunda çağın ötesine uzanmış bir tüketim gençliği bu yönüyle öğretimin ötesine geçmiş ve hatta eğitilmiştir. ortalama bir lise mezunu için böyledir. ortalama üstü her sınıftan çıkan 2-3 kişiyi de genelleme içerisinden çıkarırsak yukarıda belirtilen ortalamanında altında kalan öğrenciler daha fazla karşı dengesizlik oluşturacaktır. yine de bu yapboz sistem deneme yanılma yöntemi ile bir zaman doğrulara daha çok yaklaşacaktır ümidindeyim, yani ümitsiz değilim.