eski sevgili

"senle mutluyum ama yerine oturmayan bir şeyler var. sana hala çok değer veriyorum ama yürümüyor işte. bitsin istiyorum!" sözcükler duduklarından dökülürken gözlerinden akan yaşlar kalbimde kanayan yaranın yanında bir hiç kalırdı."beni seviyorumusun?" dedim. öylece baktı. "bilmiyorum" dedi usulca başını öne eğerek. gözyaşları lacivert çoraplarını ıslatıyordu, bense sadece bakakaldım öyle. "peki mutlu olucakmısın?" dedim. "hayır" dedi "bu kapıdan çıktığım anda seni özlemeye başlıycam ama kararsızlığımla seni daha fazla yıpratmak istemiyorum. bu sefer pişman olsam da geri gelmeyeceğim" dedi. usulca yerinden kalktı. montunu giydi. ağlayarak dış kapıya gitti.hoşçakal derken daha da fazla akıyordu gözyaşları. merdivenlerden aşşağı yavaşça indi, ardından açılan apartman kapısı sesi duyuldu. daha sonra yapabildiğim tek şey sokaktan köşeyi dönene kadar onu balkondan izlemek oldu. köşeyi döndü...gözden kayboldu...