deniz

bi test vardi.
denizden korkar misin diyordu.
hani su iki soruyla hayatinin anlamini cözüp önüne ativeren testlerden.
hani biz salagiz, onca yil yasadik bi bok anlamadik * bir iki soru her seyi halleder. *

sorar iste, korkar misin diye.
ulan apartmanda dogmussun, iki apartman disinda denizi televizyonlardan ögrenmissin, kalkip severim ben korkmam hic, hem yüzücü bi kimligim var diyemiyor insan.
iyidir deniz, hani uzaktan bakinca sevilesi diyebilirsin anca anca..

sorunun cevabi ic yakici pismanliga sebep oluverir.
deniz hayattir der, icine girmekten korkarsan yasamayi bilmiyosun demektir.

ulan $erefsizim aklima gelmi$ti,
hadi beeaa, cok artizzmi$ vs..

hadiiii!!
buyur burdan yak.

yahu bu hayatin bize attigi kazik degil mi o halde?!
bir sifir basliyoruz biz apartman cocuklari hayata he mi?

yok öyle sey..

biz yasamayi gri apartmanlarin arasinda kücük bi yesillikle mutlu olarak ögrenirken, engin deniz yerine grilikler icinde denizler yasatarak hayal gücümüzle, denizin dibinde yasayip onu bizden cok sevmeleri bilmeyenlerden korkak oluyoruz biz..

öyle degil hic.

sever belki yanindakilerde elbet denizi.
ama bizdeki deniz acligi yoktur onlarda.
biz denizi az görsekte, dolu dolu, en derininden severiz.

-bak deniz cok güzel..
-evet.
-hayir öyle degil, iyi bak, ama deniz cok güzel..