maviş

maviş deyince aklıma kızım gelir en başta. deniz mavisi bakışlarıyla gözleri hep beni arar, görmem ama bilirim. mavişim rüyalarıma girer bazen. "kızım, babacım, mavişim" diye seslenirim.. alışkın değil sesime, dönüp bakmaz.. babasının kızı zaten öyle her seslenene bakmaz da prensesim. küçücük elleri vardır, küçücük ayakları ama koskocaman mavi gözleri..
görmedim yakından, eminim fotoğraflardaki kadar güzel benim meleğim. o mavi gözleri o kağıt parçalarında bile dipdiri..

mavi, benim için hayat,
benim için can,
benim için nefes demektir..