bugün

ibranice

Afro-Asyatik dillere bağlı,Kuzey Batı Sami(Semitik) Dil Grubunun Ken'an koluna bağlı olan ibranice;6 milyon kişi tarafından konuşulan bir dildir.22 harflik ibrani Alfabesi ile sağdan sola doğru yazılır.Genelde israil ve ABD'de konuşulur.Bunun dışında Batı-Şeria'da Yahudi olmayan bir azınlık ve dünyanın birçok yerindeki Yahudi azınlıklarca da yerel dilin yanında Ladino,Yidiş veya Aramice ile beraber dini lisan olarak konuşulur.

Eski Ahid de denilen Tanah ve 3300 yıl önce Hz.Musa zamanında kaleme alındığı düşünülen Torah Kutsal Kitap ibranice'si ile yazılmıştır.Yahudiler bu sebeple ibranice'ye Laşon HaKodeş(Kutsal dil) de derler.
Tarihçiler,Kudüs'ün Babilliler tarafından M.Ö. 607 yılında talan edilmesinden sonra,günlük ibranice'nin yerine zamanın Lingua Franca'sı olan,Mezopotamya'dan Mısır'a kadar yaygın bir biçimde konuşulan ve yine semitik bir dil olan Aramice konuşmaya başlamış,bu dönemden itibaren ibranice'nin yerini yavaş yavaş Aramice almıştır.Tevrat'ın Aramice çevirileri yapılmış (Targum Onkelos) ayrıca Yahudi din adamları Babil'de ve Kudüs'de Musevi Hukuku'nu oluşturan ve Talmud'u Aramice olarak kaleme almışlardır.
Romalıların bölgeyi ele geçirmesiyle,3. yüzyılda ibranice konuşulan bir dil olmaktan çıkmış,ancak zaman içinde zenginleşerek önemli bir yazı dili haline gelmiştir.
19. yüzyıl sonunda ibranice,modern ibranice olarak tekrar ayağa kaldırılmış ve zamanın yahudilerince Yidiş (Yiddish),Arapça,Rusça gibi dillerin yerine konuşulmaya başlamıştır.Modern ibranice,1921 yılında,ingiltere yönetimindeki Filistin'de ve 1948 yılında kurulan israil Devleti'nin(Arapça ile birlikte) resmi dil olarak ilan edilmiştir.