Bugün de yaşamak için bir sebep buldum, çok şükür rabbime.

Faiz sebep, enflasyon neticedir de derler onlar. Çok ciddiye alma bence.

Amaç arayışı.
25 dolaylarına kadar evrendeki varlığımın bir sebebi olması gerektiğini düşünür ve bunu bulmaya çalışırdım. Artık değersiz ve hiç olduğumu biliyorum.

Geçen yıl izmir konseri sırasında rusya-ukrayna savaşı sebebiyle bir dinleyici tarafından protesto edilmişti. Kadının çıkışı o kadar manasızdı ki adamcağız sakince bakmak dışında hiç tepki vermedi. Diğer dinleyiciler zarif küfürlerle hanımefendiyi ortamdan uzaklaştırdı sonra. Ben olsam şu garip kitleye bir daha gelmezdim herhalde ama adam hakikaten hep buralarda.

Az evvel işten eve döndüm. Neden bilmem eve her girişimde bir süre mutfak penceresinden öylece bakarım. Genelde aynı manzara karşılar beni. Üst kattaki ailenin iki küçük kızının evin önünde havası inik bir topla oynama çabaları ve buna eşlik eden komik sohbetleri... Kızların daha küçük olanı çirkef, kurnaz, huysuz fakat nedense onu daha çok seviyor gibiyim. Ablasını ayakta uyutuşunu görebilseniz... Günün yorgunluğunu bu sıpayı izleyerek bir nebze unutur gibi oluyorum. Neyse... apartmanda çoğunlukla orta halli insanlar yaşıyor. Yirmi metre ötemizde ise havuzlu bir site var. Havaların ısınmasıyla sitede yaşayan çocuklar soluğu havuzda alıyor tabii. O çocuklar kahkahalar atarak havuzda eğlenirken bizim minik çirkef çatık kaşlarını gizlemeye gerek duymadan, önce terini tişörtüyle sildi sonra eğilip yerden bir taş aldı, gören var mı diye civardaki evlerin pencerelerini hızlıca kontrol etti ve beş karış boyundan beklenmeyecek bir güçle taşı havuza doğru fırlattı. Havuzdaki çocukların hiçbiri fark etmedi bunu. Fakat benim minik çirkefin işi bitince pencereyi açtım ve "neden?" diye sordum ona göz kırparak. "Havuzları var diye kendilerini bir şey sanıyorlar." dedi hınç ve kıskançlık dolu bir sesle. Havası inik topa ayağıyla hafifçe vurdu. Terini bir kez daha sildi. Anlayamadığım birkaç cümleyle söylendi bir süre daha ve gitti. Aklı başında bir yetişkin gibi davranıp uyarmaya dahi kıyamadım. içimden de gelmedi.

Uyku perilerinin, gösteren ama elletmeyen kahpelere dönüşmesi sonucu yaşanan tatsız durum.
Bitki çayları, ilaçlar... Yarım kilo yoğurt yedim ulan daha ne yapayım, en son ebedi uykuya geçicem kestirmeden.

Hacim kazandı diye içten içe sevinirsiniz oğlum siz..

15. Adamı Anadolu köylüsü gibi sırtlamadan asla.
görsel

Bayağı bayağı hava "dur"umu. Dalı yaprağı siktir et molekül kıpırdamıyo, duruyo öyle anasını satayım.

Kamil Tunca üzerinde bi kartal kokoreç var kardeş. işleri büyütmüş olabilir senin küçük esnaf.

Yaşadığım ilçe de çalıştığım ilçe de Suriyeli akınına uğradığından artık izmir değil de ne bileyim bir rakka yahut bir tel abyad hissi veren şehir.

Yaprak dökümü Ali Rıza bey ve aşkı memnu Firdevs hanımın felçli hallerini hatırlattı.

Müge anlı izlediğim karanlık dönemlerim olmuştu ama hayır arkadaşlar o kadar da değil. Bunu hak etmiyoruz.

(bkz: zalongo dansı)
ülkecek.

koca koca kahkahalar attırabilen ender dizilerden... Sezon bolluğu olmasına rağmen bir haftada tüketiliyor. Günümüzde çekilen sitcomlar bu dizinin çükünü yesin.

Kabaca hesapladım da bugüne kadar 7 kere yaptığım eylem. Her defasında pişman olmama rağmen yeniden yeniden aynı haltı yedim. Bazı insanlar öğrenemiyo işte.

Okul başkanlığı yaptıysan hemen yaz. Acayip fırsatlar serilecek önüne.

Emekli maaşıyla geçinemiyor diye her ay destek attığım babama, artık akıllanmıştır düşüncesiyle alaylı bir şekilde kime oy vereceğini sordum az önce. "Bunlar hep vatan haini, mecbur AKP'ye verecez." dedi. Gelecek ay görürsün sen baba. Seçime kadar kuruş yok. Belki fikrin değişir.

Rezervleri ülkemizde. Şanslısın köftehor.

Taş patlasın 150 kişi ne kadar çok seks döndürebilir ki? Sıkma canını.