6 yıl önce ağlaya ağlaya çocukluk aşkımın evlendiği gün şehri terk ettim umutla beklemiştim halbuki su gibi aktı geçti zaman yıllar sonra ben yüzü ona benzeyen ,adı onunla aynı olan fakat karakteri ise ondan kat kat daha iyi biriyle tanıştım , aşık oldum iyi ki çıktı karşıma dedim evlendiğim gün ise onun bosanacagini öğrendim insan hiçbir şey hissetmez mi ? Sanki duygularım alınmış gibiydi sadece kısmet dedim... Hayat çok garip !

Gerçekleşmesi mümkün olan eylemdir.
Sabahları benim gibi aç karnını çay üstelik yarısı kaçak çayı ile içiyorsanız bağırsaklarınızı harika çalıştırır. iştah kapatır,mide bulantısı yapar ve zayiflarsiniz.

Kardeşim doğduğunda 6 yaşındaydım annemin hamile olduğunu rüyamda görmüştüm sonra hastanenin o merdiveninden çığlık atarak indiğimi hiç unutmam çünkü kardeşten çok arkadaş geliyordu bana bütün hayatım boyunca yanımda olacak biri anneannem daha doğmadan başlamıştı onu koruyup kollayacaksin demeye. Bana zarar veren birinden korumuştum ilk onu o günden sonrada hep korudum... 25 yaşındayım sözlük 19 yıldır kardeşim var ama dün abla oldum o kadar çaresizdim ki hayatımda yeni bir tramvaya yol açtı bu durum hatta hepimizde onun 2 yıldır çektiği acıyı içinde bulunduğu buhranı fark edememişim ama insanın gücü yetmezmiş Allah korusun diyoruz ya böyle bir şeymiş hayat...bugün abla sanki büyük bir hastalığım varmış ve ben iyileşmişim kendimi çok yorgun hissediyorum dedı ya sözcükler düğümlendi boğazım da sadece şunu anlamam gerekiyor insan çok aciz bir varlık...

Sözlük bugün birtakım insan bilmeden kuyruğuma bastı bunu tabi sonradsn fark ettiler e benim haliyle canım acıdı. Ve sıkıntı ne biliyor musun canımın acısı gecene kadar can acıtıyorum.fakat beni bu durumda üzen şu sevdiğim insanların karşı cepheme geçmesi. buna azami özen gösteriyorum halbuki yazik oldu.şimdi çeşitli planlar yapacağım nasıl kendime zarar gelmeden tereyağından kıl çeker gibi hallederim bu işi diye sonra bunu yavaş yavaş uygulayacağım sonucu gözümle gördüğüm zaman rahatlayabilirim.itirafım ise iş hayatı insanın içindeki kötü çıkıyormuş.

Zengindir.

Şehirler arası otobüs biletlerin iki kavanoz.

Hastalıktır.
için kavrulur,miden yanar,boş boş bakarsın etrafa,anlatırlar dinlersin,duyarsın ama tepki vermezsin veremezsin bunlar fiziksel belirtileridir. Ruhsal belirtileri ise ruhun acır önce,hayallerin yıkılır,güvenin parçalanır.

Güzeldir vesselamlar hatta güzellerdir. Simdi kilometrelerce uzaktayim onlardan hayatin ruzgari öyle bir savurdu ki geri geldiğim yere geri dönemiyorum. Ama biliyorum ki onlarca insan tanıyorsun ama sığındığın yine eskilerden kopup da gelemediklerin oluyor.

Bir hiç uğruna kendini feda etmiş aşık kadın. Bihter reis seni seviyoruz.

Teşekkürler.

Şu içimdeki insanı durdurabilecek güce sahip olsam keşke yıllardır yenemediğm tek duygu ve sürekli karşıma çıkan hırs ! Bazen öyle korkuyorum ki kendimden yapmak istediklerimden yapacaklarimdan bitmek bilmeyen enerjimden eğlenirken bile aslında yoruldugumdan sonra diyorum ki gerçekten Allah yarattığı kulunu iyi tanıyor benim frenimi ceken sey yıllardır tam anlamıyla yenemedigim hastalığım şayet bu olmasaydı düşünemiyorum kendimi...

Bu yazıyı içimdeki bana yazdım... hedeflerime ulaşamayacağım korkusunu bastırdığım gün rahatlarım bu da hayata gözlerimi kapattığım an olur gibi geliyor. Hayatin matematigi hic bitmiyor bende hem de hic beynim gunlerdir agriyor...Yüksek lisans yaparken doktorayı düşünüyorum ne zaman geçerim diyorum sürekli planlar yapıyorum burdan defolup gitmek istiyorum evet iyi olsun istiyorum ama bunların hepsi bir şeylerden kurtulmak için hayatımdaki olumsuzlukları düşünmemek için içimdeki bana söyleyecek hiçbir sözüm yok çünkü biliyorum ki dinlemeyecek !

Sanırım gittikçe yalnizlasiyorum belkide bu hircinlastiriyor beni bilmiyorum tek bildiğim şey birazdan bi sigara içeceğim sonra duşa girip uyuyacağım ve kaldığım yerden devam edeceğim hayatima yarın yine aynı tempoyla...

Bir yerden gitmek için ne yapmak gerekiyorsa hepsini yapıp gidecem burdan !

o kadar yordun ki beni bunun için çok kızgınım sana.
beklemiyorum artik seni ne halin varsa gör.

her caddesi,sokağı ayri bir dünya belkide hayatımda kendimi en özgür hissettiğim evet burda yaşarım dediğim ama bazen de bunaltan kaçıp gitmek istediğim yer.

kurtuluş caddesinde dolaşırken kendinizi bambaşka bir ülkede hissedebiliyorsunuz... insan gökyüzüne her baktiğinda eski antakya evlerini goruyor kocaman bir dag ve uzerinde yuzlerce ev biraz ilerleyince o evlerin arasinda kayboluyor insan kapilara baktikca kim bilir ne hikayelet var diye dusunuyor...

gezilecek,gorulecek yeri cok antakyanin saymala bitmez ama kesinlikle oturmaniz gereken bir yer varsa la mistik kafe limon agaclarinin altinda yazin ayri kisin ayri güzel...

künefe yemek icin meclis künefe,sofra kuracaksaniz da toros ocakbası iyi bi mekan olsun diyorsaniz da mahonun yeri efsanedir.
hataya gelmisken affana ugramadan haytali yemeden gitmeyin derim kahvehane olarak gorunup arka tarafindaki bahce guzeldir.

unutkanlık icin vurulman gereken iğneyi unuttuğunu hatırladığın andır.

her şey normalmis gibi davranmaya devam etsem de farkindayim aslinda bunun ciddi bi durum olduğunun ve hayatimi etkilediğinin hep bir dönüş vardır dimi hayatta gittiğimiz yerlerden ben dönemiyorum da ondan sordum...
bir gün her şeyi unutursam seni en son unutacağım.

iskenderun.

1 saatlik uykuyla işe gittiğim andır. yani şu an hele ki tüm gece rapor hazırlamayla uğraştıysam üstüne gün içinde hunharca işim varsa mesela 3 derse girecem, 2 den once milli egitime dilekce vermem gerekiyor. 7 saatlik bi hatay nigde yolculugum var. cuma gunu 8den aksam 6ya kadar yuksek lisans dersim bu bitince aksam 7 de nigde hatay yapmam en gec gece 12 de evde olmam gerekiyor. haftasonu 9 da bir daha ders ve ustune 13 de sınava varsa kisi buyumek zorunda kalabiliyor.

https://youtu.be/Dsfv3dy5VdA

içimin en derin yeri acıyor her dinlediğimde seni unutmaya çalışmakla geçiyor günlerim.

günde yaklaşık 1000 tanesini görüp düzenli olarak 50-60 tanesiyle muhattap olduğum bazen iyi bazen kötü insanlardır.

evet ciddi anlamda sistem sıkıntıları var,kural nedir bilmiyorlar ve hiç şaşırmadığımız bir olay ki birbiriyle anlaşamıyolar mesela biz gitsek diyoruz başka yere birbirimizi tutariz dimi bunlar da o yok işte ne velisinde ne öğrencisinde ne çocuğunda sürekli bir tartisma durumundalar ve koca koca insanlari idare etmek yoruyor tek bizim okulda 310 ogrenci var bir sekilde iletisim kuruyorsun ama 70 tane suriyeli öğretmen hepsinden daha cok yoruyor insani değişikler yani. dün bi tane veli gelmiş peçeli gözlerinde bile örtü var sokakta görsem kafamdaki şema çok farkli olur ama öğretmen-veli etkilesimi ister istemez oluyor hele birde türki ensiysen bir adim öndesin biraz konusunca benim yarim arapca onun yarim türkçe muhabbet etmişiz farkinda olmadan sonra dedim ki hayat iste ne garip...

umarım uzun dönem yapıyordur dediğim yazar.