keyif alarak okuduğum gerçekçi bir romandır. esas okuyup bitirdikten sonra ne kadar beğendiğimi anlamışımdır. bütün kiracıları yakından tanıyormuşum da ayrılınca üzülmüşüm gibi... sıcacık kitaptır, tavsiye ederim.

slaves and masters dinlerken sıkılma sebebim galiba bu adam. deep purple'a hiç olmamıştı. rainbow'da deep purple'a kıyasla iyi duruyor yine. sesinin pek özelliği olmadığını düşünsem de asla kötü bir vokalist olduğunu söyleyemem. blackmore'un çalıştıkları arasından en sevdiği lead singer sanırım. i surrender haricinde hiçbir şarkıda "vay be iyi söylemiş" veya "işte bu şarkıya uymuş sesi" demişliğim yoktur açıkçası.