bugün

güzeldir,iyidir,rahatlatır.
(bkz: beşik sendromu)
en vurdum duymaz şeydir. hayatınız yolculuk boyunca bir direksiyona ve onu tutan adama bağlıdır ama yine de kötü kokunun bir zaman sonra alınmaması gibi bunu unutup veya hiç düşünmeyip uyursunuz.
oldukça keyif verici bir durumdur..daha doğrusu keyif değilde rahatsınızdır..bu arada uyurken kulaklığınızda kısık sesle slow pop tarzında müziğin çalmasını unutmayın..iyi yolculuklar efendim..otobüsümüz 25647 sayılı seferinde 12 saat sürecek seferimiz boyunca ben ve kaptanınız sizlere 24 saat hizmet etmekteyiz..metro turizmle seyahat ettiğiniz için teşekkürler..valla böyle diyolar abii.
hem uyuyup hem cam kenarında oturmayı seçmek de ilginç gelir.
boyum yüzünden bir türlü gerçekleştiremediğim eylem.
uzun yolculukta başka bir seçeneğiniz olmaması ve sıkıntı dahilin de gerçekleştireceği eylem.
şayet uyunabiliniyorsa daha kısa süreli yolculuk yapmışlık hissi verir.
genelde gece yolculukları türlerinde zor yaptığım ama olduğunda da tam olan eylem.
uyuduğunu bile bile gelen muavinin nerede ineceksiniz sorusu sinir eder insanı. görmüyor sanki uyuduğumuzu. bir de kolunuza dürten tipleri vardır bunların.
bir keresinde manisaya giderken saruhanlıya gelmek üzereyken yani 15 dakikalık bir yolum kaldığında uyuyup kalmışım. muavinde sağolsun uyandırmamış. uyandığımda izmir bornovaya gelmiştik. hemen bornovada indim. tekrardan manisaya geri gittim. ama giderken muavini sağlam saydırmıştım.
eğer sevdiğin kadın omzunda uyuyorsa, daha güzeldir. uyanmasın diye kımıldayamazsın bile ve yol bitsin istemezsin.
kusmamak için başvurduğum tek çaredir. şayet uyuyamazsam muavin beni çok sever. benden sonra koltukta kalanları temizler bide midemdeki hortumlara küfür eder.
Süper bir eylemdir. iki günde 18 er saatten toplamda, 36 saat uyudum. Dün ve ondan önceki gün. Nasıl bir hayvanlıksa otobüse bindiğim yerde kafayı koyar, gideceğim yerde gözümü açarım.

Anlamadım, anlamıyorum. istediğim kadar zinde olayım. Şehirler arası yol oldu mu, mal kıvamına uyuyorum arkadaş!

En son dün gece 12 bindiğim otobüsten bu akşamüstü 16 15 te indim. inene dek ne çişim geldi, ne karnım acıktı. Bırak mol yerinde inmeyi, otobüs içinde servislerden dahi yararlanamadım.

Parasını verdiğim koltuğu resmen dibine kadar kullanıyorum. Bu yönden iyi ama, kekler kolalar, kolonyalı mendiller boşa gidiyor.

Gözün var mı deseniz?
La su bile içmiyorum. Benden az para alsalar ne olur ki?
özellikle gece yolculuklarının vazgeçilmez eylemidir. göz açıp kapatıncaya kadar yolu bitirmiş olursunuz.
boyun tutulması ve salya ifrazatıyla renk katılacak eylem.
ama bünye yorgunsa tadından yenmeyecek faaliyet.
dudulluda kafayı vurup keçiborluda gözümü açmışlığım var.
zaten ıspartaya 30km.kalmış.

bir nevi ışınlanma hissiyatı yaşarsınız.
uyumakla uyanık olmak arasında gidip gelindiği için, yolculuk sonrası sersem gibi dolaşmaktır.
boyun ve sırt ağrılarına yol açmasına rağmen, engel olunamayan eylem.
yer vermeniz gereken kimse olmadığı için boşuna numara yapmanıza gerek kalmayan eylem.
Şu aralar çok özlediğim.

Akşam karanlığında, her yer kar kış. Camdan değen soğuğu hissetmemek için montuna atkına gömüleceksin. Karanlıkta sızıp saatlerce uyuyacaksın huzursuzca. Sevdiğin bi şarkıya uyanacaksın arada sırada, ayılamayıp sallana sallana geri dalacaksın.

Canım çekiyor.
Bir zamanlar Isparta istanbul arasını komple uyuyarak geçirebiliyordum.
Alışmak 2 sene sürmüştü.
Eğer bu yolculuk otobüsle ise ve yan koltuğunuzdaki insan tanıdıksa ve aynı zamanda gece vakitleriyse, otobüsün ışıkları kapalıysa ve şoförle muhabbet edip onu uyutmayan insanlar varsa tadından yenmez aktivitedir.
ben uyuyamam bir türlü, bu yüzden uyuyanlara imrenirdim. yalnız bir kere uyuyan bir dayının kafası göğsüme düşmüştü. bir de horluyordu.
Cüzdan rahatsız ederdi otururken , acmissin müziğini sen giderken aklına gelenleri tek tek içinde karşılarsın . Ama en rahatı muavin pezevenk arkadaki dörtlü koltuğa bir yatıyor yatış o yatış . iki pop kek bir çaya gönlünü alıyor sonra
Yarın gece bu saatlerde yapacağım eylem.