bugün

Çalışarak:)
Şans eseri. Evet bildiğiniz şans eseri. Lise 3'te memleketimdeki bir liseye nakil oldum. Yeni ortam yeni arkadaşlar vs. Tam da girdim sınıftan bi kıza aşık oldum. Öyle böyle de değil, ölüyorum kız için. Tabi mal gibi muhabbet falan ilerletmeden pat diye teklif ettim. Kabul etmedi doğal olarak. Ben de başladım platoniğe. Telefon full arabesk dolu. Ders falan hiç sallamıyorum da zaten. Lise sona kadar sağlam bir arkadaş çevresi edindim neyse. Lise sonda dersle hiç işim yok. Evde kalıyorum sınava hazırlık için kuzenimle ama ders, sınav gram umurumda değil.

Benim arkadaş çevresiyle boş boş takılıyoruz. Onların da sevgili işleri falan var. Rastgele takılıyoruz bunlarla, niye sevmediler lan bizi triplerindeyiz. Millet dershaneye gidiyor bizim bi kafe var biz dershane diye çıkıp akşama kadar orada çay sigara yapıyoruz.

Böyle böyle günler geçerken sınav günü geldi çattı. Ben nasıl olsa seneye giderim kafasındayım. Sınavdan önceki gün de babam aradı dedi oğlum hiç takılma, sınav kötü geçse de iyi geçse de hep biz senin yanındayız, en kötü seneye hazırlanırsın. Bunu duyunca bi duygulandım vicdan azabı falan.

Neyse ertesi gün rahat bir şekilde girdim sınava. Peder de öyle dedi ya, hiç takmıyorum. Neyse sonra sınavlar açıklandı dediler. Ulan bir baktım 25 bindeyim. Millet şaşkın ben daha şaşkın. Öyle böyle kıskanmadılar beni. Haklılar da ben bile beklemiyordum kendimden böyle bir şey. Sınavdan yüze yakın net çıkaran arkadaşlarımı bile geçmiştim ve sınıf birincisiydim.

Ben şok, sevinçli ve biraz da gururlu. Aldım 25 bini dedim yine yatmaya devam. Rahatlığa bak aq, bala göte 25 bine girmişim ve lys kasmıyorum. Kafama tüküreyim hâlâ kendime sinirliyim.

Sonra işte lys falan calışmayınca o 25 bin oldu 125 bin. Ben de yaptım bi tercih, gittim üniversiteye. Şükür ki pişman da olmadım bölümümden. Benimki de böyleydi işte.
Son 2 ay çalışmaları hızlandırdım parkurlara da 8 aydır çalışıyordum basketbol parkurunda çan aldım gerisi geldi.
kazanmışsam kazanmışımdır bunu izaha gerek yok. kazandık da sonradan kazanmadık mı dedik? bunlar bir takım uydurma laflardır. sahi ya ben üniversiteyi nasıl kazandım? kim aldı lan beni üniversiteye?
Daha kazanamadık iki yıldır hazırlanıyoruz.
Önemli olan nasıl kazanıldığı değil, çünkü artık üniversite kazanmak zor değil. zor olan hayallerinizdeki bölümü kazanmak.

Artık sorulması gereken soru 'nasıl bitirdiniz ?' Olmalıdır. Çünkü üniversite hocalarının keyfi davranış lüksünün bulunması bitirmenin önündeki faktörlerden birisi. Sınavda çıkmayacak deyip tüm soruları 'çıkmayacak' dediği yerlerden soran hoca da gördüm ben , sınavda başımızda durup bizimle dalga geçen profesör de.
sistem değişikliğinden ötürü şimdiki nesil arkadaşlara anlatmak oldukça zor olacak.

malum 45lik sistem vardı bizim zamanda.
çalışmayarak kazananlardan biriyim bu yüzden bölümümden memnun muyum ? tabi ki hayır.
inşallah kazandığımda yaylana yaylana kazandım dicem en büyük hayalim bu.
Sıfır azim ve heves ile de kazaniliyormus demek istiyorum.
keşke kazanmasaydım. hadi bir şekilde kazandım, keşke bitirmeseydim.
Ygs 2014 te yani ilk sinavimda cok iyi temelim olmayarak ama fena calismayarak girdim.hedef tıp ya da dişti.mf3 80k...

Haliyle mezuna kaldim..2015 in basinda netler 90 net ken sonlara dogru 135 idi. en kotu 120 net goruyordum.
Sinav gunu uyumama stres heyecan derken hayatimin sokunu yasadim.ygs ygs2 100k..
Antidepresanlar psikologlar toparlanamadim.62 kiloydum.(erkegim).56 lara dustum.boyumda uzun sirik gibi geziyorum.her neyse son 1 ay toparladim biraz.mf3 60k...

Haliyle hayaller de gitti.guven de gitti.
su an pek de istemedigim bolumde takiliyorum.ailemin yanindayim ve uni okuyup okumadigimi dahi anlamiyorum.lisenin devami gibi.

Belki seneye denerim tekrar diyorum ama cesarette edemiyorum.kaldim oyle bi arada bi derede.
okuldan kaçıp evde ders çalışarak.

okuldaki çok düşünceli müdür yardımcıları son sene çılgına dönüp dilekçeniz olsa bile çıkamazsınız lafları ediyordu kafalarına estiği zaman. ben de çareyi kaçmakta buldum. lisede 3 sene yatınca son sene nefes almamanız gerek. haftada 1 bazen 2 gün öğleden sonra çıkıyordum. okulun yanında bahçeden de girilebilen sinema vardı o zaman, şimdi kapanmış. müşteri gibi girip filmlere bakıp arka kapıdan çıkıyordum güvenliğin arkasının dönük olduğunu 500 kez kontrol ettikten sonra. ve en arka sırada hocalarca pek fark edilmeyen bi tip olduğum için bazen yok bile yazılmayıp aşırı mutlu oluyordum. son sene hayatımdaki tek aksiyon buydu zaten. sınıftakiler de doktora gittiğimi sanıyordu, çünkü birine söylesem herkes peşimden gelecekti. hem bi hocanın kulağına gitse inanmazdı bile. öyle sakin sinsi bi tipim. ama çok faydası oldu.
up up up.
24 yaşında myo dan mezun olurken.dgs denen sınava basit derler ama bir de girene sor.
Spontane oldu.
aile hukuk, işletme beklerken " ben besyoya giricem anneeaaa " dedim ve düştüm ankara yollarına. 2 aylık hazırlanma süreci ve sportif kişilik sayesinde 3000 kişi arasından özel yetenek sınavı ıle şanslı 15 kişi arasına seçildim. iyi ki aileme karşı cikmisim, iyi ki bu karari vermişim ki cok mutlu oldum
Resmen mal gibi çalışarak kazandım yıllardır da mal gibi çalışıyorum yani kısaca kazanıp bitirmekle son bulmuyor.
kazanmadım. yani şuan okuyorum kazanılacak bir üniversitede okumuyorum. adam yanıma geliyor, ''bizim oğlanda düzce üniversitesini kazandı işte.'' diyip, hava atıyor. gel de silkme şimdi.
Aslında çok bir şey kazanmış sayılmam biraz ittire kaktıra oldu ve ben kazandıysam dünya üzerinde yaşayan her canlı kazanabilir. Yanlış anlamayın mallıktan falan değil isteksizlikten bahsediyorum, girdiğim sınavda soru çözmeye bile tenezzül etmedim çok fazla. Pişman mıyım bin pişmanım Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyetinde gereksiz bir üniversite de hayalim olan gazeteciliği okuyorum ama neye yarar asıl olay okulda bitiyormuş, okuyan ve üniversiteye hazırlanan arkadaşlar varsa sesleniyorum: çalışın!
yatarak 368 aldım sözelden. sözel basit ama bölümleri de kıytırık zaten ama 200 puanla 2 yıllık iktisat okumaktan iyidir.
Efendim calistim ve kazandim. Duz mantik uyguladim yani.
Siz de calisin, kazanirsiniz.
http://galeri12.uludagsoz....com/500/beyle_577203.jpg
Hayvan gibi çalışıp derece yaparak. Lol.
Hiç çalışmadım. Atmadım hafızaya. Beyin de bedava aslında ama. Sayısal çıkışlı olmama rağmen eşit ağırlıktan girdim, on yedi yaşımda şehir dışında bir sene ilk defa ailemden ayrı okuyayım dedim, ailemden uzak yapamıyorum diye geri döndüm sonraki sene eve yakın bir özel üniversiteye girdim güzel notlarla hazırlıkla birlikte üç sene okudum ama bok gibi okul deyip bu sefer de yabancı dilden sınava girdim, bu sefer okul olarak daha tatmin edici bir yere girdim ama şimdi de bölüm bildiğin geçmeyelim diye uğraşıyor. Sonum hayrolsun sözlükçüğüm.
Beyin bedava attım hafızaya karşıma çıktı yaptım.