ülkesinden ayrılıp kültürünü dinini kaybeden insan

ilginçtir efendim;

evet.insan kendi öz benliğini damarlarına kadar hissetmeyince benlik duygusu damarlarda dolaşmayınca kaybedeceği muhtemel olandır;

bugun bir arkadasla yazışıyorduk kendisi elini eteğini tasını tarağını toplayıp dış ülkelerde eğitim icra etmek için gitmiş, ülkemizin milli gururu olmak ve kendi örf ve adetlerimizi fersah fersah ecnebi bünyelerinde hissetirmek için gitmişti oysa kendisi zamanla ateizm girdabına kapılmış beynimde şimşekler çaktırmıştır.

neden böyle oluyoruz acaba biz sadece türkiyede mi türküz türkiyedemi müslümanız...

ortama ayak uydurmaktır. kişilikle alakalıdır.
ne demişim ben?
iki kişi karşılaşır konuşur tanışır vb.şır kişiliği üstün olan kendini diğerine yansıtır. diğeri üstün olanı taklit etmeye başlar.

ne diyom lan ben anlayan var mı?

tam tersi durumda olanlar da vardır. yani ülkesinden uzak kalıp beğenmediği ezanı özleyen, dinine ve kültürüne bağlanan.

(bkz: cem karaca)

herşey beyinde biter. tartışmaya açık olan bu konuda söylenebilecek tek şey 'kime ne lan benim dinimden kültürümden?' dir.

(bkz: ülkesinden ayrılıp parayı bulan insan)

bakış açısına göre sonucu farklılık gösterir kimine göre birşey kaybetmemiş kazanmıştır, kimide kendi kendine dertlenir üzülür.

geçmişini bir kalemde silen insandır. vatanı ona okadar hizmet vermiş, şanlı bir geçmiş vermiştir. dinini nasıl kaybedersin be insan. dinin senin temelindir. böyle insanlara diyecek lafım şudur:
(bkz: sefil insanlar)

(bkz: asimilasyon)

butun gezegeni ulkesi belleyen, gittigi her yerde geldigi yerdeki malliklarin bir degisik modeli ile karsilastigi icin hic de yabancilik cekmeyen insanlar olabilir. bir ihtimal de dinini kaybedisi henuz "gitmeden" olmus olabilir. sadece bir cesit "kultur" olabilecegini bellemis beyinlerin her cografyada kendi capinda var oldugunu gormus bir kisi de olabilir.

her durumda "tek" lik ilkesi ile torpulenmis dimaglara gaz etkisi yapiyor olmasidir.

bahsedilen ülke türkiye gibi 3. dünya ülkesi ise son derece olağan bir durumdur. kültürden kasıt kadın dövmek, yere tükürmek, dini söylemlerde bulunan partilere oy vermek, kız çocuklarını 13 yaşında evlendirmek, sporu futbol sanmak, 30 yaşına kadar ailenin sırtından geçinmek ise bu kültürü kaybetmek övünülecek bir durumdur.

(bkz: kültür şoku)

dinle ilgili fikirleri değişen insanın kültürünün değiştiği yanılgısına kapılması sonucu bu şekilde etiketlenen insandır. eğer bu durumu mantıklı bulan varsa türkler müslümanlığı kabul ettiği zaman koskoca milletin kültürü yokolup gitmiştir demektir ki bizim şu anki kültürümüzde türk kültürü değildir o zaman. komiktir sadece, bütün sosyal olgular zamanla değişir, değişmemekte ısrar ediyorsa zaten bir sorun var demektir.

gittiğin ülkeye göre değişebiliyorsa, onlar gerçekten senin miydi?

Başka Ülkelerdeki fikirleri dini kültürü bilgiyi öğrenip, ölçüp, doğruyu bulmaktır. Çevreye bağlı olmamaktır, çagdaşlaşmaktır, dünyada ne olup bildiğini anlamatır. Çünkü bir insan Amerikada doğup büyüdüğü için Hristiyan ve basketboldan hoşlanıyor, yada Türkiyede olduğu için müslüman ve lahmacun seviyor. Ülkeni mahallen, Dünyayıda Ülken olarak kabul etmemektir.

içlerine 1 gram medeniyet girecek diye korkan canlı* söylemi.

kültürümü, dinimi kaybettim hükümsüzdür şeklinde gazeteye ilan veren insan. *

asimilasyon lafları ne kadar da boş. hergün kendi içimizde kültürümüzü yaşarken değiştiriyoruz farkında değilsiniz. dil ve kültürün canlı olduğu söylenir. dağın başında hiç birşeyden haberi olmayan adam bile aynı kalamıyorken, kültürün aynı kalmasını, ve başka bir kültürün içinde bulunan insanın bundan etkilenmemesini beklemek klavye delikanlılığıdır.*