bugün

ilgisiz orospu çocukları.
Sistemde sorun olduğunu söylediklerinde, batak oynadıklarını düşündüğüm güruh. Genelde gülümsemeyi bilmezler.
Tipik memurun x5 itici,tembel hali. Itinayla kavga edilir, agizlarina sicilir.
Öyle bi havaları var önündeki bilgisayarla dünyayı kurtarıyor sanki.
1 hafta aradan sonra sözlüğe girmeme neden olan varlıklardır.

Sol frame'e bakmamla; yalnız olmadığımı görmek biraz rahatlattı ama hemen ardından üzüntümü/sinirimi de ikiye katladı.

En gereksizleri, en işsizleri, en laylaylomları, en iş bitiremeyen beceriksizleri uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesine toplanmış güruhtur.** Hayır bu kadar beceriksizken bu rahatlık/gevşeklik nereden geliyor?
telefonları açmazlar.
telefonları açmazlar.
işletmelerdeki insan kaynaklarının eş değer halleridir. En az onlar kadar kadar iğrençlerdir.
öğrenci belgesi olmadan hiç bir iş yapmazlar.
ufacık çaba ile parmağınızda oynatabileceğiniz insanlardır. dünyadaki tüm insanlar gibi.

size her zaman söylüyorum. biraz aptal gibi davranın, biraz saçınızla oynayın. dediklerini anlayamıyormuş gibi yapın. benim kendi yarattığım sonuç şu: öğrenci işlerindeki genç adam bana numarasını verdi. ne zaman bir şey gerekse arıyorum, anında yapılıyor. ya bir kere ders seçmeyi unutmuşum, benim için bütün sistemi geri açtılar. istediğim sınıfın kontenjanı dolmuştu, yeni sınıf açtılar.

kolay gelsin.
işe girmeden önce gülmeye neden olan kaslarını aldırıyor sanki ibneler.
istanbul üniversitesi sabif'te bulunan görevlinin telefonda bildiğin benimle muhabbet etmesi sonucu ön yargılarımı paramparça eden çalışanlardır.
orospu çocuğunun %98 saf halidirler.
götü kalkıktırlar.
burnu büyük insanlardırlar.
genelde suratsız olurlar.
Çalışmayan memurlar.
profesörlerden daha kaprisli adamlardır. yahu bir öğrenci belgesi almak için sabah başvurup öğlen tekrar gitmek gerekir mi ? öğlen yanına gidince de " şuraya iki lira bırak, öğrenci numaranı söyle1 derler 30 sn içinde de çıktıyı eline tutuştururlar.
en güzel taklit ettiğim memur grubu budur.
türkiye deki tüm üniversitelerin yükü onların omuzlarındadır, parmaklarını kıpırdatmazlar bu yüzden...
her işim düştüğünde acaba başıma gene ne bok gelecek diye gittiğim yer.
-hilmi burası öğrenci işleri. niye onların işlerini biz yapıyoruz..
istanbul arel üniversitesi'nde, bugün, öğrenciye 'sizin buraya girmeniz yasak' diyen çalışanlardır.
http://www.google.com.tr/...17&ved=1t:429,r:1,s:0
içten içe nefret beslediğimi geçen günlerde anladığım kimseler. suratlarındaki meymenetsizlik mi yoksa koca popoları mı bilemedim, beni tarifsiz bir sinire sevk ediyor.