ölüm

doğmanın özel bir yanı yok. bir şey değil. evrenin çoğu sadece ölüm, daha fazlası değil. bu evrenimizde, gezegenimizin bir köşesinde yeni bir yaşamın doğuşu, küçücük, önemsiz bir parlamadan başka bir şey değildir. ölüm normal bir şeydir. öyleyse neden yaşıyorsun? ' - johan liebert.

iyi ki var dediğim kurtuluş yolu. Ona buna muhtaç kalmayacağım.

Her zaman ansızın hatırlatır kendini. Keşke ölüm diye bir şey olmasaydı da sonsuza kadar sevdiklerimiz ile vakit geçirebilseydik.

Başka bir boyuta geçmektir, Uyanıştır.
bilim söylüyor bunu. Var olan bir şey yok olamaz.
Dünyaca ünlü beyin cerrahımız ismail hakkı aydına kulak verin:
https://youtube.com/short...U-1Ok?si=PoZTEmV5HqEyALKf

Son birkaç ayda çok fazla tanık olduğum gerçek. Bilincin yok oluşu.

Mutlak son, ebedi sonsuzluk ve ayrılık acısı.
Büyük çaresizlik ve pişmanlıklar. Büyük sır.

Bir kesinlik. Korkmanın yersiz olması gerekiyor. Gelip bizi bulacak ve alacak. Güzel sevgilimizi de, yakışıklılığımızı da, paramızı da dinlemeden hayatımızı emip götürecek.
Son 20 senedir ne yaşadığımı anlayamıyorum. Pozitif bir şey hissedemiyorum. Hayaller ve umut da kandırmaca. Artık dini inancım da yok. Beni duyması sorun değil, zaten duyulmamaya alıştım da keşke kiev ve gazze’ de çocukların ölmesini engelleseydi…
Gamsız, saygısız, ince düşüncesiz insanların mutlu olup hava attığı salak bir gezegende bin tane saçmalık içinde boğuluyorum. Bazen şu mal tiplerden birine tekme tokat dalsam mı diye düşünüyorum. Olmuyor çünkü vicdanım var.
Bu sevimsiz saçmalık ve aptallık yığınında her gün boğulacağım ve kimse beni anlamayacak. Bu da ölümdür.