ölmekten korkan var mı

intihar etmek isteyenler, ölmek isteyenler korkmaz sanırım. onun dışında herkes korkabilir. ölüme çok kötü bakmamak lazım. ölüm de hayatın bir gerçeği. nasıl ki insan doğabiliyorsa ölebiliyor da. annem de öldü mesela benim. ölmek istemem ama "korkunun ecele faydası yoktur" demiş atalarımız.

tüm insanlardır. korku yüzde 99.9 oranında kişinin kontrol edebildiği, bastırabildiği bir duygu değil. zaten duyguların çoğunu kontrol edemiyorsun. kaya gibi sert olan bir insan bir anda duygu patlaması yaşayıp şakır şakır ağlayabiliyor yeri gelince. veya suratı mahkeme duvarı gibi olan insan gülme krizine girip mutlu olabiliyor bir anda istemsizce. mutlu iken gene bir anda mutsuzluğa düşebiliyor insan. o anı yaşadığın zaman anlıyorsun "ben çok cesurum aga ölüm nedir emuna goyim" diye yaptığın atarların ne kadar boş olduğunu.

çok hızlı gerçekleşen ölümler hariç o birkaç saniye içerisinde yani ölme ihtimalin belirdiği anda vücudun korkunç bir adrenalin salgılıyor 1-2 saniye içerisinde. hani "kazadan mucizevi şekilde kurtuldu" falan diyorlar ya genelde o adrenalin etkisi ile fiziksel gücün katlandığından oluyor o atlamalar zıplamalar kaçmalar vs gibi mucizeler. o birkaç saniye sana bildiğin ağır çekim gibi geliyor. birkaç saniyeyi birkaç dakika gibi yaşıyorsun beynin korkunç bir hızla çalışıyor kalbin üç dört kat hız ile çarpıyor. herkese oluyor mu bilmiyorum ama bir de korkunç bir pişmanlık hissi sarıyor içini göğsünde öküz oturuyormuş gibi bir ağırlık çöküyor göğüs kafesinden midene doğru. sadece yaptıkların değil yapmadıkların, yapamadıkların ışık hızı ile beyninde dönüyor.

tabi ki daha ölmedim yani tam anlamı ile yaşamadım bunu ama birkaç kez kıyısına geldim. çok şükür rabbim daha alacak nefes vermiş bir şekilde yırttık öyle. ölümden sonrasını bilemem ne olacak nereye gideceğiz belki daha güzel bir yaşam evresine geçeceğiz belki daha kötüsüne. ancak ölümün kendisi hiç güzel değil vücudun senden bağımsız hale geliyor o anlarda hiçbir şeyi kontrol edemiyorsun tamamen vücudun ruhundan ayrılıyor sanki.

Benim korktuğum ölmek değil.
Ölme şeklim ve öldükten sonraki halimden korkuyorum.

Ölümden değil amelinden korkuyorum ben.

Cennete gideceğimi bilsem şu dakika ölsem korkmam. Dünya ne ki ayrılamayacağım.

Arkadaşlar aranızda çikolatalı gofret sevmeyen var mı?

Ölmekten hiç korkmadım. Ama bazen öyle anlar oldu ki kendim öleceğim için değil yanımdaki arkadaşlarımı kaybetmekten korktum. Ulan ne görevlerdi be. Ağrı ve Tendürek dağı ömrümü yedin.

var, size ne kadar lazımdı?

Bıçaklandığım zaman yaklaşmıştım insanı korku,huzur,garip hisler kaplıyor, kulaklar uğulduyor, sesler duyulmamaya başlıyor.

Korku mu emin değilim ama yaşamak istediğim çok şey var niçin yaşamadan gideyim ki gibi bir düşüncem var. Bazen ölmüş olmayı istiyorum çünkü hoş şeyler olmadı nadir güzellikler dışında. bilmiyorum işte korkuyor da değilim korkmuyor da değilim.

Aslında ölümden korkan bir insan değilim, gerçekten korkmuyorum ama şu hayatta yapmak istediğim, yaşamak istediğim şeyleri yaşamadan ölme duygusu beni yiyip bitiriyor aslında.

Ölüm değil hesap korkutuyor. Yoksa şu zevkleri ve mutluluğu geçici olan dünyada bir dakika dahi kalmanın bir anlamı yok.

Edit, şunu da ekleyeyim

Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber...
Hiç güzel olmasaydı, ölür müydü Peygamber?
-üstad necip Fazıl.

korkmiyem ulen korkmiyem.

Olmaz mı, götü atıyor herkesin.

korkmuyorum diyen korkusunu bastıran ve korkmadığını zanneden insandır. insan ölmekten korkmasa canı tehlikeye girdiği anlarda umursamaz davranabilirdi.

ölmekten ziyade sonrasından korkuyorum.

Hayır belirsizlik beni korkutan.

Sözlüğe yöneltilmiş bir sorudur.

Ölümden korkmuyorum diyenler,şimşek çaksa ödü patlar,biri arkadan gelip korkutsa tansiyonu düşer,köpek yolunu kesse dizinin bağları çözülür.eee hal böyleyken(bir örnek)gece evde teksin uykuda birden tepende bir gölge tanımıyorsun eve nasıl girmiş?ne istiyor tamamen savunmasız haldeyken ruhunu bedeninden çıkarmaya başlıyor,görüntüsünü bilemiyoruz.velhasıl korkmuyorum diyene çocuklar bile inanmaz.

benim.

ölüme hazır olamamaktan korkarım.

Korkmuyorum ama kalkıp bi koniçivanın yediği yarasa yüzünden ölürsem çok ayıp olur bana.

Bekara karı boşamak kolaydır.

Bir soru. Ben zaten bir ölüyüm. Bir kere ölünce bir daha ölemiyorsun.

Ara sıra youtube den açılan mezarlıkları falan izliyorum. bence güzel bir şey. ewed

ölmeyi bayılmak sanan arkadaslarin olmekten korkmadiklarini beyan ettikleri başlık.

insan doğası gereği bilmediği şeyden korkar.

ben ölmekten değil de beklemediğim bir zamanda aniden ölmekten korkuyorum.

tanım: bir soru başlığı aynı zaManda forum/chat tarzı başlıktır.

Korkmayan var mı diye sorulsa daha iyi olurdu bence...