çocuğun ben ateistim dese verilecek tepki

Şahsi fikrim, kimsenin inancına saygısızlık etmediği sürece inanıp inanmamak konusunda özgürdür.

Dakika 1:34 e dikkat edin. Ulan gülüyoruz ağlanacak halimize.

Link: https://youtu.be/UQ4OCKDrUZc

Her koyun kendi bacagindan asikir derim.

'Sen bilirsin.'

Kalk bi abdest al bir şeyin kalmaz derdim.
Evladımın özentilik uğruna cayır cayır yanmasına razı olamam! Anayım ben ana!!!

Sonunda hak yolunu buldun falan derdim.

Türkiye’deki müslümanlar’ın şu tepkiyi vereceği kesin:
görsel

eğer aklı başında, okuyup araştırıp gerçekten sağlam argümanlarla gelirse saygı duyarım, denecek bir şey kalmamıştır o zaman. herkes kendi hayatını seçmekte özgürdür.

aferin, doğru yolu bulmuşsun

yobazın teki olsaydın sabah akşam döverdim.

"ben sana ateist olamazsın demedim ki ben sana adam olamzsım dedim." bunu söyler ve bu söylediğimin şaka yollu olduğunu belirtmek için de sonra gülümserim.

Aferin benim gibi (baban gibi) kefere olmuşsun derdim.

gurur duyar, hediye alırdım.

YouTube de yayınlanan sosyal bir deney sorusu.

izlerken içim burkuldu aslında. Bir müslümanım ve toplumun genelinin halini gördükçe islam coğrafyasının neden bu kadar sıkıntılı olduğunu daha iyi kavrıyorum.

Bu eğitimsizlik, sığ düşünce ve bağnazlığın yanında getirdiği yobazlık ne hale getirmiş milleti, yazık ki çok yazık.

Şahsım adına evladımdan böyle bir şey duysaydım onu dinlerdim. Sorgulamak için değil ne derece mantıklı kanılara varabilmiş diye.

Ben müslüman bir baba olarak görevimi yerine getirir, ona dinimi anlatırım.
Kendisi isterse buna inanmayıp, isterse ayakkabı çekeceğine iman etsin.

insan olması, ahlâklı olması ve bulunduğu topluma faydalı olduğu sürece dini kendi hür vicdanına kalmıştır.
Ama tabiki bir baba olarak islam dinini benimsemesi yegane temennim olur.

Vesselam.

Yaşına ve bilgi birikimine göre tepkim değişir.
Ben kendi aileme deist olduğumu 34 yaşındayken anlattım.
Ateizm zordur, ciddi bir bilgi birikimi ve sağlam kuramlar gerektirir.

anasını s....m

Çocuğum değil ama kardeşim dedi. Aferin doğru yolu buldun sonunda dedim. Bence iyide ettim.

lan hala ateizme deizme özentilik diyen mallar var. ulan etrafımızda kaç kişi varda özenelim allahın sığırları? ama hepimizin etrafı dinci asalaklarla dolu. bu gerçek zorunuza gidiyor insanlar artık masallarınıza inanmıyor her şeye her baskıya ragmen sorguluyor kendi yolunu çiziyor. kudurun pislikler.

mezara koydukları zaman anlayacaksın var mıymış yok muymuş .

her canlı ölümü tadacaktır .

valla vakit hızla geçiyor mezara doğru . belki bu gece belki yarın bilemeyiz .

zaman evrime doğru değil mezara doğru gidiyor bu yeter li .

sus zındık.

Tepki vermem. Psikoloğa gönderirim. Onlar nasıl yaklaşılacağını bilir.

Benden de ancak boyle bi çocuk çıkardı derim bir de ekstradan Aferin yavrum derim.

onun fikirleri onu ilgilendirir, sonuçta yine iyi bir insan olma yolunda. kitabı ve dini olmadığı için etrafa saldırmıyor, kötülükten uzak, yine edep çerçevesinde konuşuyor, oturup kalkıyor, saygıda kusur etmiyor. “seni cehennemime atarım” yahut “bak şunu yaparsan sana cennetimden bir köşk veririm” diyerek ne korkutuyor ne de kandırarak aramızdaki ilişkiyi bir çıkar ilişkisine dönüştürüyor.

sen bilirsin oğlum. senin kararın senin seçimin

-Baba ben ateist olcam.
+Ne bok yersen ye. Kalk bana çay koy.

Bu diyalog geçebilir.

10 yaşındaysa ödevlerini yapıp yapmadığını sorarım.
20 yaşındaysa okulun ne zaman biteceğini sorarım.
30 yaşındaysa işlerinin nasıl gittiğini sorarım.

ateist, budist, müslüman, pastafaryan, hristiyan veya pesketoryan olması beni alakadar etmez.

Çocuk dedik ya şimdi adam tabi kafa kıt, zannediyoki 5 yaşındaki çocuktan falan bahsediyoruz.

Erişkinliğine ulaşmış bir bireyi en fazla ne kadar yönlendirebilirsin? Kendi doğrunu anlat, ona mantıklı gelirse kabul eder yoksa sen istediğin kadar zırvala o tercihini yapar nasıl olsa.

doğru yolu bulduğu için onur duyardım.