bugün

birde bunun yattıktan sonra cisimleri canavarlara benzetip defalarca kalkıp ışığı açıp kapayarak yapılan versiyonu vardır.
sabah sabah güldüren başlıktır . küçükken o mutfağın kapısında ne öcüler yaratılıp kaçılmış ,neler başarılmış, ne psikolojilere girilmiştir. **
bunu yaparken "inşallah koridorda beni yakalayan olmaz" düşüncesi her zaman vardır.
Saflığımızın göstergesidir .
hem oyun, hem kaçabilmenin verdiği haz hem de o karanlıktan korkunun verdiği tatlı utanç...

en güvenli yer ise annenin kolunun altıdır bu anlarda.
hepimiz bir maceraya atılırdık o an ve kahraman olarak kendimizi görürdük. (bkz: indiana jones)
Muhtemelen mutfağa giderken koridordaki ışık da destek amaçlı açılmıştır eller boşsa anca korktuğumuzla kalırdık sıkıysa dök onu korkusu da cabası sonra bu çocuklar neden böyle oldu.
Ne amaçla yaptığı bilinmez ama içgüdüsel bir dürtüdür.
Karanlikta arkandan omzuna bir elin dokunacagindan korkmakla ayni tırsış etkisine sahip bir korku cesididir.
Çocukluğa dair yüz gülümseten, heyecanlı bir oyunmuş misali gelen olay. Karanlık korkusu, gidilecek yere çabuk ulaşma arzusu kaynaklı.
Karanlık ortamda nasıl koşuyorsunuz dedirtir.

Ben her defasında yavaş yavaş yürürdüm, körmüş gibi. Resmen empati yapardım, allah korusun gormemek zor.
bunun içinde evin diğer odaları ve banyoda dahil. son sürat kaçar ve hiç bir şey yokmuş gibi ailenin yanına sokulursun.
öcü denilen korktuğumuz seyle kıyasıya mücadele sonucu ortaya çıkmıştır.
salakliktir vala.
kimse gücenmesin dostlar.
o salakliklar olduğu için o döneme çocukluk diyorlar.
çocukluga renk veren salakliklardir.
çocukken garip korku filmleri izlememin yan etkilerinden biri.
Dikkatli olunmaz ise dayak yemeye yol açabilecek eylem.
ben tuvalet ışığını kapattıktan sonra kaçıcam diye az kalsın kaseyi çatlatıyodum. hep o saadettin teksoy denen adamın uzaylı cesedi haberi yüzünden.
O nesilin olduğunu görmek güzel.ben de yapardım bunu.tebessüm ettiren başlık.
ağlak bi velet olduğunuza kanıttır. evet.
güldüm. o koştuğum koridor tam da karşımda şimdi. zati muayen günündeyim bana bunlarla gelmeyin.
Adrenalin patlaması yaşatır. Normal zamanda koşacağınız mesafeyi atlayarak kat edersiniz.
+ anne ne yapıyosun.
- elinin körünü! Görmüyor Muş’un bulaşık yıkıyorum.
+ ben kaçar
- işığı aç eşekoğlu eşek!!
+ ehehe
Çocukluğun verdiği sihirli düşünme özelliği hasebiyle gayet normaldir. Ancak eğer durum atlatılamazsa, misafirliğe gidilen evde ev sahibini gece yatağından kaldırıp "tuvaletin kapısında bekler misin. Lütfeeeen." diye yalvarmak gibi saçma sapan, dumur edici hareketlerde bulunmaya sebebiyet verebilir. Üniversitede okurken bana kalmaya gelen bir arkadaşım tarafından yataktan bu sözlerle kaldırılmaya çalışıldığım ve "sen benimle dalga mı geçiyorsun lan?" moduna girdiğim vakidir.
Salona yavaş yürüyüp ondan kaçmadığımı ima ederek ona meydan okuyorum.
Büyüyünce ezik olacağı belli olan kişinin işidir. Ulan ben çocukken allaha cinlere bütün değerlere sövüyodum adamlar ışığı kapattıktan sonra kaçıyormuş. Üstün zekalılık başka bir şey.