bugün

sözlük yönetimini sürekli eleştiren yazarın ağzına bir parmak bal sürmektir.
ilkokul ogretmenlerinin gelistirdigi, "sinifin en yaramazini bertaraf etmek icin onu sinif baskani yapmak" taktiginden araktir.
(bkz: bükemedigin eli öpeceksin)
itüsozluk'ün kullandığı uçurmak suretiyle derhal tasfiye yolundan daha mantıklı bir yoldur. ama küçücük bir sorun var; ona özenip laf sokmaya başlayanları ne yapcaz?
yazarın; elini, taşın altına sokmasını sağlamaktır... laf değil, icraat vaktinin geldiğini göstermektir.
(bkz: genc subaylar rahatsiz)
(bkz: deveye diken adama yaranır)