bugün

iç cızlatan bir durumdur.

yeni almışsındır telefonunu mp3'lü, kıllı, yünlü dışarı çıkarsın arkadaşlarınla buluşmak üzere, telefonda cebinde titremeye başlar elini atarsın cebine içinden de "siftahı kim yaptı acaba" dersin tam telefonu çıkardığın anda üniversiteli bir hanım kızımız arkadan omuzla karışık dalar telefon elinden uçar sende bünyedeki bütün atikliğinle atlarsın tutmak için ama nafile telefon yere düşer düştüğü anda da resmen infilak eder 3 parça olur öyle 90+3 te gol yemiş kaleci gibi apışır kalırsın telefonun başında arkadan size geçiren öküzcan kız arkadaşımızda "ayy! çok paardon" der,
bir hışımla dönersin bakarsınki bir kızdır sana arkadan omuz atan ve bacağın kadar kız telefonu 1 metre öteye fırlattırmıştır. "ne boşta bulunmuşum be.." dersin kendi kendine hemen sakinleşirsin "tamam olur böyle şeyler önemli değil" dersin.
telefonu yerden toplamaya başlarsın arada kızı kesersin çaktırmadan "acaba bundan iş çıkarmı bana telefon hayırlı bir olay için dağılmış olsun bari" diye ama olay gene nafiledir kız at hırsızı gibi birşeydir hiç olmaz yani, telefonun parçalarını cebine sokuşturup kızada "iyi günler" deyip uzarsın oradan.

eleman seni bekliyordur "nerdesin ulan" diyecek olur bakarki gözler çakmak gibi zorlamaz şansını elini cebine atarsın parçalanmış telefonu masaya koyarsın "sen aradın dimi beni uğursuz ibne topla şimdi bu telefonu" deyip oturursun karşısına eleman bir sana, bir telefona bakar sonra garsona dönüp "bize iki çay" sonrada sana dönüp "anlat bakalım yiğidim ne oldu böyle..."