bugün

Buram buram, efil efil kalite kokan dizi....
- anlatma bana yusuf. serseri bir gezegenden ne farkın var senin? bu gençliğinle, kuvvetinle ne yapacaksın çok merak ediyorum.
+ ne mi yapacağım? bir gün bütün gücümle aşık olacağım. işte o kadar!

mazinin, güzel günlerin, samimiyetin özlemiyle sızım sızım burun sızlatan yeditepe istanbul... iyi ki bu topraklarda var olmuşsun, iyi ki geçmişsin zaman denen zalim çizgiden bu tarafa.
kaygılarımızın kışının dizisi. bir nevi tarih okuması, sazanların tarihi.

nilgün: ya ben az once evde oturuyordum, çok şükür dedim, çok şükür ferhan var dedim.
ferhan: yani bunu söylemek için mi geldin?
nilgün: değmez mi?
ferhan: ne münasebet. yanında başka bir bahanen olsaydı, mesela manava gidiyor olsaydın bu kadar değerli olmazdı.
+işi ilerletmişsin, ne dedi duru?

-ömer dedi. Hayatta hiç kimse adımı bu kadar güzel söylemez.
(bkz: yeditepe)
Eskimeyen bir trt dizisi.

Kendimizden bir şeyler bulduğumuz her şey bizim oluyor bu hayatta. işte bu da öyle bir şey. Öyle bir mahalle ki bu mahalle, öyle insanlar var ki bu mahallede tamam diyorsun ben de burda ordayım aslında. Kimi zaman Ömer, kimi zaman Önem, kimi zaman Olcay, kimi zaman Ayşe, kimi zaman Ali, kimi zaman Ferhan, kimi zaman Doğan, kimi zaman Serhat, kimi zaman Duru, kimi zaman Berber Remzi, kimi zaman Gülşen, kimi zaman Sabri Usta, kimi zaman Pembe, kimi zaman Rüstem oluyorsun. Buraya herkesin adını yazmak çok zor. Onlar bizden, biz onlardan olduk. Mahallenin romanı aslında biz olduk. Sevdik, sevildik bu hayatta. iyi ki demediğimiz her şeye aslında sonradan iyi ki dedik. Bu içten, bizden senaryo için Ali Ulvi Hünkar’a binlerce teşekkür. Oyuncular ve set ekibine ve mahalle sakinlerine binlerce teşekkür. Bu dizide olan ama şimdi aramızda olmayan herkese gani gani rahmet.

Yolumuz sevgiden geçiyor. Bin şükür.

-SON-
Oyuncu kadrosu, senaryo ve müzikleri harika olan yerli dizi. Geçmişe özlem duyan insanlarin cok sevdiğine eminim. Her yil en az bir defa bastan sona izlerim. Yer yer Oktay Kaynarca bile sempatik gelir, öyle efsanedir.