bugün

fesefe, psikoloji geyiklerine girmeden, saf ve en temiz halimizde düşündüğümüzde, gerçekten acı veren durum; yaşamak. bu acının içinde hayatlarımızı sürdürmek ise işte garip olan bu.
bu nasıl bir dışardan bakıştır yaşama, şaşmamak elde değil.

yaşam neyle karşılaştırılıp garip bulunmakta?
bir insandan bahsederken örneğin "garip davranıyordu" deriz.
çünkü garip davranmadığı zamanı biliriz.
bir normali vardır.

bu bağlamda hayatın normalliği zaten normal olmaması iken bu feryat figana aklım ermemekte.