bugün

21 yüzyılın vebası.

malesef asosyallik ve yalnızlık . avrupada gördüm. olay işkence boyutlarında.

yaşlı alman kadınları var tek başına yaşıyorlar. yaptıkları tek şey ölecekleri günü beklemek.

ne bir arayan soran.
Yalnız yaşayamıyorsan, doğuştan kölesin demektir.

Huzursuzluğun Kitabı, Fernando Pessoa

insanın kendi kendini keşfi, yalnızken ortaya çıkar. Diğer türlüsü başkalarının söylediğidir hep. Kendi kendine kaldığın zaman; yapabildiklerini görünce sen sen oluyorsun.
doğum günlerimde pastamı kendim alıyorum. Tek başıma yiyorum. Evet.
bin cihana değişmem şu öksüz türklüğümü.
görsel
Mood.
her şey karanlık, nerde insanlık? kaderin böylesineeee yazıklar olsuuuun...
en acıklısı kalabalıklar arasında yaşananıdır. Bu yanı ile yalnızlık salt olarak bireyin fiziki değil zihnen de yalnızlığını temsil eder.
fiziksel anlamda hep kalabalık olsamda kendimi tanımaya başladığım günden beri yalnız olduğumun farkındayım. sevgilim, dostlarım, sevdiklerim varken de yalnızım ben. özellikle ontolojik sorular sorduğum, varoluş sancısı çektiğim günlerden birinde şöyle karalamışım defterimi; "bir tanrım bile yok". beni bir kişinin çok iyi anladığını sanmıştım uzun yıllar ve bir varlık tarafından korunduğumu... artık yoklar... avuçlarım arasına alıp başımı düşünme vakti... lütfen değer verdiğiniz, sevdiğiniz insanları kırmayın. ihmal etmeyin onları. kısıkta olsa gördüğünüz o ışığa yürüyün, siz yaklaştıkça o ışık büyüyecektir... leyla sen iyi bir dostsun derdi biri; benim adım leyla değildi. daha sonra anladım ki gece imiş anlamı leyla'nın. karakterimmiş leyla benim. o halde bu giri leyla'dan yalın kalanlara gelsin...
Eğer yalnızlığınızı anlattığınız birisi varsa yalnız değilsiniz. Esas yalnızlık duvar, ağaç gibi benzer nesneler ile konuşmaya başladığınız zamandır. Tavır alacağınız kimse de yoktur artık hayatınızda. işte o zaman boku yemişsinizdir geçmiş olsun.
Evlendiğimden beri beni terketmiş sevgilimdir yanlızlık karım sevmediği için mafya filmleri izleyemiyorum kızım zırladığı için uyuyamıyorum 7-8 000 kazanıyorum ama kendime birşey harcayamıyorum evlenmeyim amk bekarlık sultanlıktır.
Öyle büyümüş ki içimizdeki yalnızlık... Devamı zaten cemal süreya'nın şiiri olmuş.

Anlatacakların varsa ama anlatacağın kimse yoksa, şiir olur yazı olur resim olur şarkı olur.
Cildi yaşlandırır.
Kanser yapar.
bağışıklık sistemini zayıflatır.
alıcı sinyalleri açık hale getirir.

her insan hayatta kötü şeylerle karşılaşır arkadaşlar insanlarla iletişim kurmaktan, güvenmekten çekinmeyin.
insanlara güvendiğim için sıkça yaşadığım şey. Her halukarda yine güveniyorum ve sonunda yine yalnız kalıyorum.
Ruhen rotasyona sokan nimettir.

Lay lay lom hayatın birden durup her şeyin bıçak gibi kesildiği dönemde fark ediyorsun ki; en kıymetli şey "zamanın" ı ellerinle harcamışsın.

Boşa tüketilen nefesler, haybeye savrulan duyguların baş rolünde kalabalık ruh halinle sırıtıyorsun.

O nedenle ilaçtır yalnızlık, farkına varmaktır, kendine dürüst olmaktır.
Bu aralar koymaya başlayan ve dibine kadar yaşadığıdır. Sevgilisizlikten kaynaklanan yalnızlık değil bu bildiğin yalnızlıktır.
insanı güçlendiren ve birçok nedeni olan durum. Bir yalnızlık kolay kazanılmıyor yani.

yalnızlığın esas nedeni bence zamanında bizleri yalnız bırakmayan insanlardır.

bir düşünün, ne kadar çok insan tanıdık ömrümüzde. çoğundan kazık yedik, tiksindik. bunlsr biriktikçe kendi kabuğumuza çekildik. aslında yalnızlığı biz yaratmadık, bize başka seçenek bırakmadan verdiler.

"yalnızlığına iyi bak. kimbilir kaç kişinin emeği var onda"
Pek de önemli bir durum değil.

hayat inis ve çıkışlarla dolu olduğu gibi, herkes hayatının bir döneminde yalnız kalacak kanısındayım.

şu sıralar öyle bir dönem geçiriyorum ve mutluyum. zaten sinemaya tek gitmeyi severim. (bkz: swh)
Mahkum olduğum yer.
başta zor ama alışınca vazgeçilmez mutluluk verici oluyor huzur oluyor.
Tercih edilmişi muhteşem güzel, zorunluluğu da müthiş zor bir duygu.

Yalnız kalmak isteyenlerin, yalnızlıklarına ne kadar değer verdiğini görürsünüz. Tam tersine yalnız kalmak zorunda olanlarında da ne kadar şikayet ettiğini.

Benim için tercih edilmiş bir yalnızlık var ve bu yalnızlıkta çok mutluyum.
Iliklerime kadar hissettiğim duygu.
hep hissettiğim ama hiç sahip olmadığım. En güzel lüks.
Sen küsüp giderken bir tek sözüme..
Çığ gibi üstüme çöktü yalnızlık..
Pişmanlık hissiyle yanan yüzüme..
Beter ol der gibi baktı yalnızlık...
insan detoksu.
Yeni başladığınız işyerinde eğer ekip kültürü yoksa başınıza gelecek olan şeydir. Eski işyerimde yemeği ben organize ederdim, 10 12 kişi yemeğe çıkardık. Burda bazen ayıp olmasın diye çağırıyorlar, ben de nadiren gidiyorum.

Yalnızlık en başta çok koyuyordu. Sonrasında alıştım. Sokakta tek başıma yürüyorum. Hiçbir şey düşünmüyorum. Bu da sıkıyor insanı ama en azından fazlalık gibi hissettiğin bir ortamin içinde olmamaktan mutlu oluyor insan.