vuslata giden yol

şeyhülislam çelebizade asım ın yazdığı güzel bir manzume.

ey sârbân zimamı çek semt-i kûy-i yâre
virâne dilde zîrâ yer kalmadı karâre

bîm-i zalâm-i şebden olma sakın vehimnâk
ah-ı şerâre-bârım hâcet mi kor nehâre

azürde-pây olursa cemmâzın eyliyem ferş
dîbâce-i cebînim şevk ile rehgüzâre

ey sârbân-ı müşfik hiç olmadın mı âşık
aheste-revlik etme rahmeyleyip bu zâre

ben derd-mend-i aşkım bir yerde kılmam ârâm
tâ vâsıl olmayınca serhadd-i kûy-i yâre

ol kûy-i cân-fezâ kim ehl-i nazar değişmez
bir seng-i rîzesini bin dürr-i şâhvâre

ol kûy-i arş-rütbet kim hâk-i ıtırnâkin
mâlişgeh eylemiş hak pîşânî-i kibâre

dâru's-sekîne yani şehr-i medîne k'oldur
izz-ü şerefle me'va sultân-ı kâmkâre

sultân-ı mülk-i sermed mahbûb-i hak muhammed
kim kulluğu şereftir şâhân-ı tâcdâre

ey cümle âlemîne mahza atâsı hakkın
senden olur olursa asım fakîre çâre.

bu yolda çekilen çile kutsaldır...