vazgeçmek

daha fazla yorulmamak, yıpranmamak adına sert bir inattan vazgeçmektir.
her insan hedeflerinin gölgesinde sürekli bir arayış içerisindedir. başarılı olmak adına uykusuz geceler geçirerek ve büyük bir çaba sergileyerek hedeflerine ulaşmaya çabalar. ne yazık ki bazen bu çabalama sonuç vermez ve insan başladığı yere geri dönüp durur. bu gibi zamanlarda, güç toplayıp yeniden denenmelidir ancak çarpışmaya girmeden önce güç toplamak son derece yerindedir. iki çarpışma arasında verilen bu küçük molalar da zararsız vazgeçişlerdir.

(bkz: vazgecmemek)

çok yorulduğuna dalalettir insanın .olmayacağını bilmekten ziyade istiyor muyum diye düşünmektir. belkide yeni bir hayata yelken açıp caymaktır yine yeniden.

hayat enerjisi kalmayan insanın, yaşadığı şeylerden sonra çekip gitme özlemiyle tetiklenen kararıdır.

(bkz: vazgeçtim)*
(bkz: vazgeçtim dünyadan)*

caymak, kayış yarmak, havu atmak gibi kullanımları da mevcuttur. ama kesin olan şudur ki; "vazgeçmek kaybetmektir".

olmama ihtimalinin yüksek olduğunu düşünüp sıranı savmak.

farklı yönleri olan sözcük. mesela sıgaradan ve ya alkol kullanmaktan vazgeçmek iyi bir olaydır ve sizi sevince boğabilir.
birisinden vazgeçmek acıverir sanırım. yani vazgeçenede geçilene de. o yüzden bende oluşturduğu anlam bırakmak, çekmek gitmektir. hüzünlü bir imgesi var bu kelimenin bende.hüzünlü bir durum anlaşılacağı gibi.

(bkz: her seçiş bir vazgeçiştir)

yapılacak herşeyi yapmış olduğun halde ve tamda başarmışken istediğim yere gelmişken hayatta. Ömrunu feda ettiğin surekli çalıştığın hayatının parçası haline gelmiş işini sağlık şartılı nedeni ile yapamıcağını öğrenmek ve hayatından.. işinden.. kısacası butun heveslerinden vazgeçmek.

(bkz: mutsuzluk)

(bkz: caymak)

çok uğraşılan bir şeyi gözden çıkarmaktır. bıkmaktır bir bakıma. ama en önemlisi, dinlenmektir. o yorgunluktan kurtulup, keyif çatmaktır. ruh keyfi. tadı hiçbir şeyde yoktur.

tamam mı devam mı'ya tamam demektir. iki ihtimal düşünülür tamam olsa ne olur, devam olsa ne olur. tamam olması gerektiği halde devam olsa ne olur, ya da tam tersi. sonra seçeneklerden seçenek beğenirsin ve diğerlerinden vazgeçersin. olumsuzlukların yanında, olumlularla birlikte.

sezen aksu dan vazgeçtimi dinlemeye sebep eylemdir.

ölmediğin sürece, yapılmaması gereken şey. ya da seçimlerimizle ilgili bir şey. birini seçtiğimiz de mesela, diğerinden vazgeçmiş olmazmıyız?

Tüm kapıları birer birer çarparak çıktım;
bir daha açmamak üzere.
Son kapıyı da çarpınca durup bekledim.
Hâlâ sırtım dönük içeriyi dinliyorum:
Büyük bir merakla, saçma bir beklentisizlikle
ve kendime esir...

isteyerek ya da istemeyerek,sebepli ya da sebepsiz ayrılmaktır...mutlaka acı,hüzündür yolun sonu.gözyaşı ve pişmanlık, keşkeler o dönemde kullandığınız en çok kelimelerdir.kolay olmaz kimse için, bile bile acıya yürüyordur insan...bunun farkındadır ama cayamaz bir kere...bir anlık herşeyi unutur ve düşündüğünü söyler, hayaller, geçmiş, gelecek paramparça olur.

bazen çok sevilenden vazgeçmektir. zamanla acı ve pişmanlık verir, yıllar sürer...

(bkz: kolay yolu seçmek)

unutamamanın ilacı.

kabullenmeyi bilmektir.

caymak, bırakmak..

bir insan pek çok şeyden vazgeçebilir.. bir aşktan, bir dosttan, ailesinden, kendisinden ve hatta yaşamaktan.. çabalamaktan. çabalamaktan vazgeçmektir en kötüsü.. çabalıdıkça sonucunun değimediğini/değişmeyeceğini, çabaladığınız şeyin/kişinin buna değmediğini görmek sonrasında gelen davranıştır. zeki olmayanların yaptığıysa sadece kolaycılıktır, tembelliktir. kendine güveni olan zeki insanlar içinse vazgeçmek güç ister aslında.. çünkü vazgeçmek bir nevi yenilgiyi kabul etmektir. 1-0 geride olmayı kabul etmektir. kabul etmek zordur, güç ister.. hiçbir şeyi olmayanlar kaybetmekten korkmazlar hesabı, vazgeçenler de yenilmekten ya da kaybetmekten korkmazlar. aslında yeniden kaybetmezler çünkü daha önceden haklarından vazgeçmişlerdir. daha fazla kırılmaz, üzülmezler. bir nevi kendini koruma mekanizmasıdır aslında vazgeçmek. yenilgiyi, savunmasızlığı kabul etmektir. *

uzanıp da dokunamamak; hayata dair yaşanılan tüm pişmanlıkları unutmaya çalışmaktır vazgeçmek. her defasında gerçeklerden bir kaçıştır. yaşanılanlar ne olursa olsun; hayatın yükünün ağır geldiği dönemlerde eminim ki birçok insan düşünmüştür birçok şeyden vazgeçmeyi. ama neden? ama kimden? ama niçin?

kaçımız biliyoruz bu soruların cevabını? kendimizden mi vazgeçiyoruz, ya da bizi üzen kimselerden mi kaçtığımızı sanıyoruz?hatta hayatın bize verdiklerine sırt mı çeviriyoruz vazgeçerek? önce bunları bir düşünmek gerek. açıkçası aslında hiçbir şeyden vazgeçemiyoruz. bunu kabul etmemiz gerek. kaçmak istediğimiz , bağlarımızı tamamen koparmak istediğimiz şeyler gün geliyor yeniden karşımıza çıkıyor. bazıları tüm gerçekleriyle bazıları ise suret değiştirerek.

anlatmak istediğim, her vazgeçiş bir kaçıştır. kaçışlar ise insanlara bir şey kazandırmaz, tam tersine pişmanlıklara sebep olur. aldığımız her nefes benliğimizin derinliklerine işliyor. acılar, üzüntüler, sevinçler, korkular, kıskançlıklar, ihanetler, seviçler, hastalıklar vs. vs. bunların her biri bizim hayatımızın bir parçası. bizi biz yapan şeyler bütün bunlar. bütün bu değerleri hiçe saymaktır vazgeçmek.. zayıflığın timsali; gücün ve cesaretin düşmanıdır vazgeçmek !

umut biter ve vazçersin. vazgeçmelisinde, vazgeçilmelidir. vazgeçtim.

bir çok şeye göre renk değiştiren kavramdır.

umutların tükenmesidir..