bugün

aslıda bakılırsa müziğin kendisinden kaynaklanan bir sevmeme durumundan ziyade, yorumcularının büyük bir çoğunluğunun, aynı uslup ile şarkılarını söylemesinden kaynaklanan gıcıklanmadır.piyasaya çıkanların yarısının zeki müren, yarısının bülent ersoy gibi şarkı söylemeye çalışmaları, trt sanatçılarının kalıplarını kıramaması, bütün tsm yorumcularının saraylara layik yavşakimsi agizları,hepsinin aynı tornadan çıkmış bir uslub ile şarkıları söylemeleri, nedenler arasında olabilir.sonrada gençler bu müziği neden dinlemiyor.hala zeki müren gibi giyiniyor, onun gibi konuşuyor la adam. ee yeter 50 tane zevki süren çok bu memlekete.
seviledebilir ama bi kelime 1 dakika uzatılmazki.
(bkz: terennüm) e inanamak.
naif bir ruha sahip olmamak.
uyku getirmesi.
trt sanatçılarından kaynaklanıyordur.* zaten bir işin içinde trt varsa o iş yaştır.
serdar ortaç, petek dinçöz, tarkan, sibel can, ajdar anık, ismail yk gibi soytarı sanatçıların varlığı.halk bunları kanıksadı azizim.
bir kelime ağızda bu kadar yayılmaz ki, uzatılmaz ki!
sözcüğün sonu gelince başını unutuyor insan.
Uykuyu sevmemem.
klasik türk sanat müziği, tıpkı klasik batı müziği gibi kendine özgü bir müzik türüdür. kesinlikle kişilerin zevkine
göre tercih edilir; ancak bu tercihte, duygusal algılamadaki niteliksel derinliğin etkisi önemlidir.
amatör bi müzisyen olarak şunlar dikkatimi çekmiştir. adı üzerinde sanat müziği, müzikten, makamdan, üsulden anlayan insanlar dinler daha çok. işin aslına bakarsak sanat müziği saray müziğidir.halka hitap etmekte zorlanmıştır. çünkü söylenişi zordur kulakta yer etmeside doğal olarak zor olmaktadır. bir türküyü bir kere dinledikten sonra en azından mırıldanabilirsiniz ama sanat müziği bir şarkıyı mırıldanmak daha zordur. ha birde sanat müziği icra edenlerin tek tip ses tonuda müzikten soğumak için başlı başına bir nedendir.
henüz genç olmamızdır.
vakti gelince hepsi sırayla sevilecektir.
erkeklerin nonoş,kadınların kokoş olma korkuları.
*
kederle olgunlaşmamış ruhlar sevmez, başka da sevmeyen yoktur 'türk kültürüyle yetişenler içerisinde'.
bu, bir müzik eserini; kulağa hoş gelen tınılara indirgemekten, diğer bir deyişle; tekniğinden ve içeriğinden çok estetiği ile ilgilenmekten kaynaklanan durumdur.

yaşamı koşa koşa yaşamaya alışmış bir nesil için bu tür detaylarla ilgilenmek ne yazıkki fazlaca zaman alıcı gelmektedir.
sanatçılarının kalıplaştırılmış olmaları.
(bkz: takım elbise suratlı adamlar)
(bkz: bülent ersoy)
anlaşılmayacak kadar kapalı ve kurallara bağlı olmasıdır. t.s.m. nin sevilmesi için belli bir birikime sahip olmak gerekmez halbuki. ama öyle düşünülür.
müzik zevki serdar ortaç, demet akalın, en fazla nil karaibrahimgil dinleme seviyesinde olan yozlaşmış genç nesilin popüler kültür içinde giderek daha fazla yabacılaşmasıdır. yoksa zaten türk sanat müziği ve türk halk müziği seven bir kitle zaten vardır ve olmaya devam edecektir.
yanlış kişiden dinlemektir.
tamamen duygusaldır. *

-yabancı müzik dinlemek özentiliktir.
-pop dinlemek salaklıktır.
-rock-metal asilik, satanistliktir.
-fasıl-tsm dinlemek iğrençtir.
vs vs...

kişisel olarak "arabesk"ten nefret ederim, insanlardaki umudu yok ettiği için.
ama o müziğin "kullanıcısı"/dinleyicisi de bu tür düşünceler içerisinde olabilir.
o yüzden özet olarak şu söylenebilir:

(bkz: renkler ve zevkler tartışılmaz)
tamamen anlamamaktan kaynaklanıyor aşık olan herkes dinlemeli hele ki platonik bir aşksa kesin tavsiye edilir...
2 ayaklı öküz olmaktır. ver metali ver arabeski yaşasın sığırcık tipidir.
müziği, ruhun derinliklerinde hissedebilme yeteneğinden yoksun olmaktır. muhtemelen bu kişi bir serdar ortaç hayranı filandır. müzik kulağı yoktur.
çok bunaltıcı olduğundandır.